امیرعباس ایزدپناه

در این پایان نامه به مطالعه ترمودینامیکی حلالیت گاز کربن دی اکسید در محلول های آبی آمین پرداخته شده است. در این تحقیق سعی بر این شده که با ارائه یک مدل ترمودینامیکی مناسب امکان یافتن داده های تعادلی حلالیت در شرایطی که این داده ها موجود نیست، فراهم شود. در اینجا یک مدل ترمودینامیکی بر مبنای قانون اختلاط GE-EOS برای این منظور بکار رفت که به نوعی تلفیقی از دو روش گاما-فی و فی-فی می باشد و در آن از معادله حالت پنگ رابینسون و قانون اختلاط Wong-Sandler و مدل ضریب فعالیت UNIQUAC استفاده شد. این مدل در ظاهر از روش فی-فی پیروی می کند اما در واقع ضریب فعالیت نقش خود را در قالب قانون اختلاط قوی بکار رفته در این مدل ایفا می کند. با فرض ناچیز بودن حلالیت گاز در آب و همچنین اثر یون ها، مدل سازی ترمودینامیکی حلالیت CO2 در چند سیستم مختلف انجام شد. ابتدا سیستم دوتایی CO2-MDEA در غلظت های 5، 20.5، 50، و 75 درصد جرمی آمین در سه دمای 313.15، 348.15، 373.15 کلوین بررسی شدند، با مینیمم سازی اختلاف فشار محاسبه شده با مدل و فشارهای آزمایشگاهی، مقدار بهینه پارامترهای قابل تنظیم مدل بدست آمدند. با استفاده از این پارامترها حلالیت تعادلی CO2 در محلول 35% MDEA در دماهای 298.15، 313.15، 353.15، 373.15، و 393.15 کلوین پیش بینی و با داده های موجود مقایسه شدند، در تخمین حلالیت گاز در محلولMDEA ، مقدار انحراف میانگین بین 11.7179 و 30.779. داده های تجربی حلالیت CO2 در محلول 30 درصد جرمی AMP و MEA در مدل سازی و تعیین پارامترهای برهمکنش اجزای این سیستم ها بکار گرفته شد.