علی خضری

صحیفه سجادیه اثر جاودانه امام سجاد (ع)، یکی از جامع ترین و ارزنده ترین منابع فرهنگی ناب اسلامی است که در میان آثار به جا ماند? امام از همه مهمتر است. این کتاب شریف دوّمین کتابی است که در صدر اسلام تدوین شده است و از جهت اهمّیت پس از قرآن و نهج البلاغه قرار دارد. در واقع صحیفه، دریایی بیکرانه از علوم و معارف اسلامی است که در آن مسائل عقیدتی، فرهنگی، اجتماعی، سیاسی، و پاره ای از قوانین طبیعی و احکام شرعی بیان گردیده است. صحیفه به عنوان یک کتاب مذهبی و ادبی رابطه تنگاتنگی نیز با قرآن کریم دارد که در سرتاسر صحیفه این پیوند آشکار است. ما در این پژوهش به بررسی و تحلیل جلوه هایی از تأثیرپذیری امام سجاد (ع) از قرآن کریم در بیان صفات الهی هستیم. یافته ها نشان می دهد که آن حضرت در دعاهای خود با استشهاد به آیات شریف? قرآن رابطه بینامتنی ایجاد کرده و الفاظ و مضامین قرآنی را در بیان صفات الهی به کار گرفته است. ایشان در جای جای صحیفه، کلام خود را با این صفات و اسمای حسنی آراسته ، و با مخاطب ساختن پروردگار با این اسماء و اوصاف، از او مدد طلبیده اند.