علی خضری

ادبیات مقاومت ثمره ی ظلم و ستم استعمارگران است. و شاعران در دفاع از میهن خویش در برابر این ظلم و ستم رسالت خود را با زبان شعری به جا آورده اند که گاهی برای بیان ایده های خود در دفاع از آرمان ها به دلیل شرایط نامساعد فضای جامعه از زبان نمادین بهره برده اند. بنابراین مقاومت با روحیه ی شاعرانه و صلابت مردانه در فضای فرا الگوها در بستر جامعه ی اسلامی فلسطین شکل گرفته است. ابراهیم نصرالله از جمله شاعران عرصه مقاومت است که اعتراض خویش را علیه استبداد با زبان شعری پر صلابت خود اعلام کرد. او با اشعار خود حقیقت ها را در فضای رمانتیک از پشت رمز و نماد در بستر الفاظ پر دلالت به مخاطب القا می کند. ما در این پژوهش با روشی توصیفی- تحلیلی به دنبال یافتن جلوه های ادبیات پایداری در شعر این شاعر هستیم. مهمترین محورهای بحث در پژوهش پیش رو رویای آزادی، سیمای مردان مبارز، یادکرد خاطرات خونین، تجلیل از شهادت، اندوه مقاومت و... است. نتایج بدست آمده گویای آن است که شاعر با تلفیق فضای رمانتیک و اندیشه های پر صلابت مقاومت، به هدف راهبردی جامعه در برون رفت از فضای ضد آرمان ها، که تنها با مقاومت خونین محقق می شود، پرداخته است.