علی خضری

کلیله و دمنه که از شاهکارهای جاویدان اخلاقی جهان است، در قرن دوم هجری توسط عبدا... بن مقفّع، ادیب فرزانه ی ایرانی با هدف اصلاح اوضاع اجتماعی خود از زبان پهلوی به زبان عربی ترجمه شد. با ترجمه این کتاب، ادبیات عربی با سبک تازه ایی آشنا شد و شاعران و نویسندگان عرب زبان، به خاطر سبک تازه و شیوایی و بلاغت نثر مترجم، توجه و عنایت خاصی به آن نشان دادند. گروهی از شاعران همچون ابان اللّاحقی و ابن هبّاریّه جهت سهولت در حفظ مفاهیم ارزنده-اش آن را به رشته نظم درآوردند و برخی از نویسندگان همچون سهل بن هارون، عزّالدین عبدالسلام و... نیز پندها، آداب و اندیشه های مطرح شده ی آن را آموختند و در نمونه هایی که خود بر این اساس پرداختند از روش آن سود جسته و شیوه های هنریش را سرمشق قرار دادند. لذا این نوشتار سیر تحول و زوایایی از تأثیر این کتاب را در گستره ی ادبیات عربی به تصویر می کشاند.