29 آبان 1403
دانشگاه خلیج فارس
English
علی خضری
مرتبه علمی:
دانشیار
نشانی:
دانشکده ادبیات و علوم انسانی - گروه زبان و ادبیات عرب
تحصیلات:
دکترای تخصصی / زبان و ادبیات عربی
تلفن:
07731222100
دانشکده:
دانشکده ادبیات و علوم انسانی
پست الکترونیکی:
alikhezri84 [at] yahoo [dot] com
صفحه نخست
فعالیتهای پژوهشی
مشخصات پژوهش
عنوان
بررسی شگردهای روایت در رمان «فردقان، إعتقال الشیخ الرئیس» اثر یوسف زیدان
نوع پژوهش
پارسا
کلیدواژهها
شگردهای روایت، رمان، یوسف زیدان، فردقان، إعتقال الشیخ الرئیس
پژوهشگران
نیره هوشور (دانشجو)
،
ناصر زارع (استاد راهنما)
،
علی خضری (استاد مشاور)
چکیده
روایت و روایت شناسی از موضوعات مورد مطالعه در حوزۀ ادبیات داستانی به شمار می آید. روایت، بازگویی رخدادها و حوادثی است که در یک مدّت زمانی معین اتفاق افتاده است. و به لحاظ ساختاری هر روایت دارای اجزای سازنده است. بررسی ساختار روایت به وسیلۀ روایت شناسی است. روایت شناسی مجموعه ای نظام مند در جهت بررسی ساختار روایت و تکنیک های موجود در آن است. بنابراین فراهم ساختن اسباب و لوازم مورد نیاز برای شرح و توصیف روایت و کارکردهای آن به واسطۀ روایت شناسی صورت می گیرد. یوسف زیدان نویسندۀ معاصر مصری که آثار و روایت های او، به ویژه رمان های او مورد استقبال زیادی قرار گرفته است. دراین پایان نامه سعی شده است با استفاده از روایت شناسی به بررسی و تحلیل تکنیک های روایی زیدان در رمان«فردقان، إعتقال الشیخ الرئیس» بپردازیم. این پایان نامه که با استفاده از روش توصیفی – تحلیلی به موضوعات مورد نظر پرداخته است؛ شامل چهار فصل، فصل اول: مقدمه و کلیات پژوهش، فصل دوم: مبانی نظری روایت و روایت شناسی، فصل سوم: زندگی ادبی یوسف زیدان، فصل چهارم: با استفاده از ابزار و تکنیک های روایی که در مبانی نظری به آن پرداخته شد؛ به بررسی و تحلیل شگرد های روایی رمان«فردقان، إعتقال الشیخ الرئیس» پرداخته ایم. در فصل پنجم نتایجی که از این تحلیل بدست آمده است را عنوان می کنیم. در بررسی های بعمل آمده در رمان«فردقان، إعتقال الشیخ الرئیس»، بر اساس مبانی نظری روایت و ساختار آن بر اساس نظریۀ ژرار ژنت که در فصل دوم به آن پرداخته ایم. از جمله شگردهای یوسف زیدان در این رمان 1- شگرد زمانی که از آن می توان به زمان پریشی (بازگشت زمانی و پیشرفت زمانی)، ناهم دیرشی در طول زمان داستان و روایت، تکرار روایت به لحاظ زمانی و روایتگری به صورت پسارویداد اشاره کرد. 2- شیوۀ بیان گفتمان و اندیشۀ شخصیت های روایت به روش غیر مستقیم آزاد 3- دیدگاه دانای کل4- داستان های درونه ای، 5- روایتگری برون داستانی.