عبدالمجید مصلح

زمینه: کارآفرین مجدد، فردی است که پس از تجربه شکست در کارآفرینی، دوباره به این مسیر بازمی گردد و می تواند تأثیر زیادی بر اقتصاد کشور داشته باشد. این افراد با بازگشت به کارآفرینی، سرمایه های راکد را فعال کرده و احتمال موفقیت در کسب وکار جدید را افزایش می دهند، که در نتیجه، نرخ کارآفرینی، اشتغال و گردش مالی در اقتصاد بالا می رود. از طرفی بازگشت پذیری و کارآفرینی مجدد افراد شکست خورده تا حدی زیادی تابع عامل شکست و چگونگی وقوع شکست در کسب و کار است. هدف: هدف پژوهش حاضر شناسایی و رتبه بندی عوامل شکست کارآفرینان، سنجش بازگشت پذیری آنان بر اساس این عوامل، و تعیین موقعیت عوامل چالش برانگیز کسب وکارهای فناور در استان بوشهر است. روش شناسی: این پژوهش با رویکرد قیاسی-استقرایی، هدف کاربردی، ماهیت کمی-کیفی و روش جمع آوری داده توصیفی-پیمایشی در چهار گام انجام شد: استخراج عوامل شکست کسب وکار از ادبیات پژوهش.، تکمیل پرسشنامه و رتبه بندی عوامل توسط کارآفرینان، متولیان پارک های علم و فناوری و خبرگان. رتبه بندی بازگشت پذیری عوامل توسط خبرگان با روش بهترین-بدترین بیزین،. ترسیم ماتریس اهمیت و تعیین موقعیت عوامل در SPSS. یافته ها و نتیجه گیری: 27 عامل شکست در قالب 5 دسته بندی استخراج شد و به ترتیب اهمیت، مدل کسب وکار، سازمان، محیط، مشتری و محصول رتبه بندی شدند. مهم ترین عوامل شکست در سطح خرد شامل نداشتن یا اشتباه در مدل کسب وکار، مشکلات تیم، بازاریابی ضعیف و مشتریان دولتی بود. عوامل سخت برای بازگشت نیز شامل مشکلات جذب مشتری و تعداد کم مشتریان بود. میانگین سطح اطمینان خبرگان 82.8 درصد بود که نشان دهنده توافق بالا است. در نهایت، اولویت های اصلی برای بازبینی و اصلاح شامل عوامل سازمانی، مدل کسب وکار، محیط و مشکلات جذب مشتری و تیمی شناسایی شد. پژوهش با ارائه پیشنهادهای کاربردی به منظور بهبود فضای کسب وکارهای نوپا در استان بوشهر به پایان رسید.