علی محمد صنعتی

زمینه: آلایندگی میکروپلاستیک در سواحل خلیج فارس( استان بوشهر) هدف: بررسی فراوانی میکروپلاستیک در سواحل خلیج فارس( استان بوشهر) و ارتباط انرژی محیط در تولید و انتقال آنها به محیطهای دریایی روششناسی: نمونهبرداری از نواحی ساحلی(بالای، بین و پایین جزر و مدی) خلیج فارس که تحت تاثیر گسترش شهرنشینی و یا فضاهای تفریحی بودهاند. بر این اساس تعداد هشت ایستگاه از شهرهای نایبند، نخلتقی، بندرسیراف، بندردیر، جزیره شیف، بندرگاه، پارک سیادت (شهر بوشهر) و بندرگناوه برای این مطالعه انتخاب گردید. نمونهبرداری با استفاده از قاشق چوبی صورت گرفته و نمونهها در ظرفهای شیشهایی دربدار جمعآوری شده و به آزمایشگاه دانشگاه خلیج فارس انتقال داده شده است. برای تخمین انرژی محیط رسوبی 100گرم از نمونههای برداشت شده جدا گردید و در آون به مدت 24ساعت در دمای 50درجه سانتیگراد خشک شد. نمونههای خشک شده بر اساس سری الکهای استاندارد رسوبشناسی دانهبندی شده و در گام بعدی با استفاده از آنالیزهای آماری انرژی محیط رسوبی تخمین زده شده و ارتباط آنها با فروانی میکروپلاستیک با استفاده از روش آماری Principal component analysisبررسی شده است. برای جداسازی میکروپلاستیک از روش محلول ،Naclشناسایی جنس میکروپلاستیکها با استفاده از دستگاه طیف سنجی میکرورامان شناسایی شده است. یافتهها: بیشترین میزان فراوانی میکروپلاستیک درمنطقه بالای جذرومدی ایستگاه نایبند بوده است، که تحت تاثیر انرژی محیطی (باد)که دراین منطقه زیادبوده یافت شد. دراین محدوده منطقه تفریحی هاله بیشترین فراوانی پلیمرهای (پلی پروپیلن) که برای ساخت کیسه پلاستیکهای دستهدار و پلیمر (پلی استرن) برای ساخت قایقهای فایبرگلاس استفاده میشود. در ایستگاه پارک سیادت که بیشتراندازه 5-10µاز پلیمرهای (پلی پروپیلن) بوده است. به خاطر ورود فاضلابهای شهریب وپسماندهای گردشگران میباشد.درمجموع فراوانی میکروپلاستیک درمحیطهای ما بالا می باشد واین بخاطر رهاسازی پلاستیکهای بزرگ توسط گردشگران و فعالیتهای صنعتی، ماهیگیری ودرساحل بوده که تحت تاثیرفعالیتهای انرژی محیطی(باد وامواج) قرار گرفته وبه دریا انتقال پیدا میکند. نتیجهگیری: دراین مطالعه نشان میدهد که بیشترین میکروپلاستیکها درمحیطهای ساحلی بوده که با جا گذاشتن کیسههای پلاستیکی و ظروف یک بارمصرف پلاستیکی توسط گردشگران درمحیطهای ساحلی بوده است.