سیف اله اندایش

این مقاله به بررسی نقش و تأثیر فناوری هوش مصنوعی در ارتقای پژوهش های علوم انسانی می پردازد. تمرکز اصلی بر شناسایی دستاوردهای کلیدی و نوآوری های فناورانه در این حوزه است، در حالی که هم زمان به خلأ موجود در مطالعات موردی نیز اشاره می شود. کاربرد هوش مصنوعی در علوم انسانی، فرصت های نوینی را برای تحلیل، تفسیر و توسعه دانش فراهم کرده است که به تدریج در حال گسترش و بهره برداری هستند. این مرور کلی از وضعیت موجود، تلاش می کند نشان دهد چگونه رویکردهای مختلف به کارگرفته شده می توانند به غنای روش شناسی پژوهش های علوم انسانی کمک کنند و زمینه ساز تحولات آینده در این عرصه باشند. در این مقاله، ضمن بررسی کاربردها و تکنیک های رایج، به ظرفیت های بالقوه این فناوری برای گسترش افق های تحقیقاتی در علوم انسانی نیز پرداخته می شود.