احمدرضا کهنسال

یکی از چالش های شناورهای پلنینگ در سرعت های باال وجود پدیده پورپویزینگ می باشد. در این تحقیق به بررسی تثبیت کننده هیدروفویلی و تاثیر آن بر مختصات دینامیک شناور همچنین به بررسی پدیده پورپویزینگ در سرعت های متفاوت پرداخته شده است. در این پژوهش پارامترهای هندسی زیادی در بررسی پایدارساز هیدروفویلی مورد توجه قرار گرفته است. از جمله این پارامترها می توان به فاصله عمودی هیدروفویل از کف پاشنه بدنه، موقعیت طولی هیدروفویل از پاشنه شناور، زاویه حمله، نسبت های ابعادی هیدروفویل، نسبت عرضی میانی در هیدروفویل های زاویه دار اشاره کرد. ابتدا، یک شناور پلنینگ تک بدنه که در آزمایش های تجربی پدیده پورپویزینگ در آن صدق می کند مدلسازی شد سپس هر یک از پارامترها به کمک نرم افزارهای طراحی هندسه در موقعیت خود مدلسازی شده و به کمک نرم افزار حل عددی شبیه سازی گردیده است. با مقایسه ی نتایج حاصل از شبیه سازی و نمودارهای هیو و پیچ شناور، به درجه ی اهمیت هر یک از پارامترها ی طراحی پی برده شد. جهت بررسی پارامترها، زاویه حمله را صفر درجه فرض گرفته شده است از مقایسه فاصله های عمودی مختلف هیدروفویل تا پاشنه، از بین سه فاصله عمودی مختلف مشخص شد که هیدروفویل در فاصله 10 سانتیمتری عملکرد بهتری دارد و سایر پارامترها در این فاصله عمودی بررسی شدند. اثر فاصله طولی هیدروفویل نسبت به پاشنه در چهار موقعیت مختلف، مدلسازی و تحلیل شده و نتایج با یکدیگر مقایسه شدند. از بررسی نتایج بدست آمده، مشخص شد که تغییر در فاصله طولی تاثیر چندانی در نتایج ندارد. پارامتر دیگری که تاثیر آن مورد بررسی قرار گرفت، زاویه حمله هیدروفویل بود. برای این کار سه زاویه حمله مختلف در نظر گرفته شد، باید در نظر داشت که زاویه حمله نباید بیشتر از زاویه استال باشد. از مقایسه نتایج مشخص شد که زاویه حمله تاثیر زیادی در کاهش ناپایداری طولی دارد. از دیگر پارامترها در شبیه سازی ، تاثیر نسبت های ابعادی می باشد ، که از مقایسه نتایج مشخص گردید؛ افزایش نسبت عرض به کورد هیدروفویل در کاهش ناپایداری طولی مؤثر بوده است. پارامتر آخری که مورد ارزیابی قرار گرفت، عرض میانی هیدروفویل بوده است؛ با مقایسه نسبی اندازه ی عرض میانی هیدروفویل زاویه دار مشخص شد که ، نسبت متوسط کارایی بهتری دارد و بطور کلی تاثیر قابل توجهی بر کاهش ناپایداری طولی شناور نداشته است.