امیر رستمی

در این مقاله با ترکیبی از اندازه گیری های رئولوژیکی برشی پایا و نوسانی به مطالعه اثر جرم مولکولی بر بلورینگی همدما و غیر همدمای پلی لاکتیک اسید در حالت ساکن و نیز با اعمال پیش برش پرداخته شده است. در همین راستا دو نوع پلی لاکتیک اسید با جرم مولکولی متفاوت انتخاب شده و نمونه های فیلم به روش قالب گیری محلولی تهیه شد. نتایج بدست آمده نشان داد برای هر دو نوع پلی لاکتیک اسید، میدان جریان سبب بهبود سینتیک تبلور و کاهش زمان القای بلورینگی می شود که وقوع این تاثیر برای پلی لاکتیک اسید با جرم مولکولی بالاتر بیشتر است، زیرا زنجیرهای پلی لاکتیک اسید با جرم مولکولی بالاتر قابلیت کش آمدن بیشتری دارند و به بیان دیگر می توان در نرخ برش های کمتر و شدت جریان ضعیف تری آن ها را به حالت کشیده درآورد و نیز پس از قطع کردن جریان زنجیر های با جرم مولکولی بالاتر مدت زمان بیشتری را در حالت کشیده باقی می مانند. اثر چشمگیر بر سینتیک تبلور پلی لاکتیک اسید در اثر فراهم شدن مقدار خیلی زیاد از سایت های هسته گذاری هموژن و نیز ایجاد هسته های آرایش یافته بواسطه اعمال پیش برش می باشد.