05 آذر 1403
امير رستمي

امیر رستمی

مرتبه علمی: استادیار
نشانی: دانشکده مهندسی نفت، گاز و پتروشیمی - گروه مهندسی شیمی
تحصیلات: دکترای تخصصی / مهندسی پلیمر
تلفن: 07731222636
دانشکده: دانشکده مهندسی نفت، گاز و پتروشیمی

مشخصات پژوهش

عنوان
ارزیابی و مدیریت ریسک محیط زیستی در دکل حفاری دریایی در حوزه خلیج فارس با روش EFMEA
نوع پژوهش پارسا
کلیدواژه‌ها
خلیج فارس، دکل حفاری، ارزیابی ریسک، عدد اولویت ریسک، روش تجزیه و تحلیل حالات شکست و اثرات آن بر محیط زیست (EFMEA)
پژوهشگران محمد رادسا (دانشجو) ، محسن نوروزی (استاد راهنما) ، امیر رستمی (استاد مشاور)

چکیده

رویکرد ارزیابی ریسک یکی از محورهای اصلی استقرار و بکارگیری سیستم های مدیریتی در سازمان ها است که سازمان ها را در برآورده ساختن الزاماتی که به رویکرد پیشگیری از خطا منجر می شوند، توانمند می گرداند. حوزه خلیج فارس دارای شرایط خاص محیط زیستی و طبیعی است که آنرا از سایر پهنه های آبی متمایز می-نماید. در سالیان اخیر به دلیل فعالیت های مخرب انسانی خسارات و زیان های متعددی بر این بوم سازگان وارد شده است که در صورت تداوم این فعالیت ها، وقوع آسیب های جبران ناپذیر بر این بوم سازگان دور از ذهن نیست. از این رو این بوم سازگان حساس نیازمند انجام اقدامات حفاظتی و پیشگیرانه در برابر آلودگی های محیط زیستی است.این تحقیق در دکل های حفاری دریایی واقع در منطقه پارس جنوبی با هدف شناسایی جنبه های محیط زیستی و ارائۀ راهکارهای عملی و پیشگیرانه در جهت تقلیل یا حذف اثرات محیط زیستی با استفاده از روش تجزیه و تحلیل حالات شکست و اثرات آن بر محیط زیست صورت گرفت. این روش، روشی است کیفی که در فرآیند توسعه تولید به کار می رود و هدف آن شناسایی و اولویت بندی جنبه های محیط-زیستی مهمی است که حاصل آن پیامدهای محیط زیستی در طول چرخه حیات می باشد. لذا برای ارزیابی این جنبه ها عدد اولویت ریسک تعیین گردید و درجه مخاطره پذیری نیز با استفاده از روش توزیع فراوانی محاسبه گردید. در این پژوهش، با توجه به محاسبات انجام گرفته در زمینه ارزیابی ریسک آلودگی های محیط زیستی دکل های حفاری دریایی در پارس جنوبی در سال 1401، تعداد داده ها 132 مورد، تعداد رده 8 مورد، کوچکترین عدد اولویت ریسک 2، بزرگترین عدد اولویت ریسک 36 و طول رده 25/4 محاسبه گردیده است. در نتیجه ریسک های با نمره خطر بالاتر از 75/12 به عنوان سطح ریسک خیلی بالا، ریسک های با نمره خطر بین 5/8 تا 75/12 به عنوان ریسک های بالا، ریسک های با نمره خطر بین 25/4 تا 5/8 به عنوان ریسک های متوسط، ریسک های با نمره خطر کمتر از 25/4 به عنوان ریسک های پایین در نظر گرفته شدند. نتایج حاصل از این تحقیق همچنین نشان داد که 3 درصد جنبه های محیط زیستی در سطح ریسک پایین، 3 درصد در سطح ریسک متوسط، 12 درصد از جنبه ها در سطح ریسک بالا و 82 درصد در سطح ریسک خیلی بالا قرار دارند که برای این ریسک ها اقدامات اصلاحی و مدیریت ریسک تعریف شده است. این تحقیق به عنوان یک ابزار مناسب جهت دستیابی به