امیر وزیری زاده

اکوسیستم های حرا به عنوان یکی از زیستگاه های پر تولید در مناطق ساحلی از نظر تنوع زیستی و تجهیز زنجیره های غذایی بسیار حائز اهمیت است. در این تحقیق با مطالعه ماکروفونای نواحی بین جزر و مدی حرای مِلِ گُنزه (واقع در منطقه حفاظت شده مُند در استان بوشهر) به بررسی پراکنش و تنوع زیستی منطقه پرداخته و از این طریق سطح سلامت اکوسیستم و آلودگی آن مورد ارزیابی قرار گرفته است. ناحیه جنوبی این جنگل جهت نمونه برداری انتخاب و بر اساس پوشش گیاهی سه ایستگاه برای آن طراحی و نمونه برداری در سه سطح جزر و مدی و با سه تکرار صورت پذیرفت. نمونه برداری ماکروفونا از طریق کوادرات 0/25m2 و بصورت تصادفی صورت پذیرفت. پس از شناسایی نمونه ها از طریق شاخص های تنوع شانون-وینر، غالبیت سیمپسون، غنای مارگالِف و همگنی پیلو و همچنین از طریق شاخص AMBI سطح سلامت اکوسیستم مورد ارزیابی قرار گرفت. آزمون های آنالیز واریانس اعم از آنوا و فریدمن نشان داد که جز pH تمام عوامل محیطی تغییرات معناداری در میان فصول داشته اند. در این تحقیق در مجموع 144 گونه از 12 شاخه جانوری شناسایی شد که در تحقیقات مشابه بی سابقه بوده است. بیشترین فراوانی در بین تمام گونه ها مربوط به Rhinoclavis Kochiبوده است. بیشترین فراوانی جانوری در تابستان و کمترین آن نیز مربوط به بهار بوده است. شاخص های اکولوژیک نشان داد بالاترین مقدار شاخص غنا، تنوع و همگنی گونه ای مربوط به زمستان و کمترین آن مربوط به تابستان است. بالاترین مقدار غالبیت گونه ای نیز به تابستان و کمترین آن به زمستان مربوط بوده است. از همبستگی میان عوامل محیطی و شاخص های اکولوژیک مشخص شد که شوری تأثیرگذار ترین پارامتر محیطی در حرای مِلِ گُنزه بوده است. در نهایت در این تحقیق شاخص AMBI سطح سلامت حرای مِلِ گُنزه را خوب و آلودگی آن را خفیف ارزیابی کرده است.