امیر وزیری زاده

کشور ایران دارای آب و هوای خشک و نیمهخشک است و کمبود آب یکی از مشکلات اساسی کشاورزی ایران میباشد. بنابراین وقوع تنش خشکی در دوره رشد گیاهان امری اجتنابناپذیر است. یکی از راهکارهای کاهش اثرات زیانآور تنش خشکی، افزودن ترکیبات آلی به خاک است که موجب اصلاح خاک و بهبود ساختمان خاک می شود یکی از این ترکیبات را که می توان نام برد ماده آلی بیوچار است. این تحقیق به منظور بررسی اثر استفاده از بیوچار در تحمل گیاه و عبور از تنش خشکی و تأثیر آنها بر خصوصیات رشدی گل آهار در فضای آزاد در حومه شهر بوشهر انجام شد. این پژوهش بهصورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملا تصادفی انجام شد و تاثیر کاربرد بیوچار تهیه شده از جلبک سارگاسوم (. )Sargassum spبصورت دو آزمایش جداگانه در شرایط آبیاری 50درصد و 100درصد ظرفیت زراعی مورد ارزیابی و همچنین با کاربرد کود آلی ورمی کمپوست در شرایط مشابه مورد مقایسه قرار گرفت. فاکتورهای آزمایش شامل بیوچار تهیه شده از جلبک سارگاسوم در چهار نسبت جرمی ( 8 )B8( ،6 )B6( ،4 )B4و ( 12 )B12گرم در کیلوگرم خاک کشاورزی در سه تکرار اعمال شد. تیمار 100درصد خاک کشاورزی بعنوان شاهد و مخلوط خاک کشاورزی و ورمی کمپوست با نسبت های ( )V30(30 ،25 )V25( ،20 )V20و ( 40)V40گرم در یک کیلوگرم خاک نیز بعنوان تیمار مقایسه ای در نظر گرفته شده است و به منظور اعمال تنش آبیاری، هر کدام از تیمارها در دو سطح 100درصد و 50درصد ظرفیت زراعی آبیاری خواهند شد. طبق نتایج به دست آمده، آزمایش در شرایط بدون تنش آبیاری ( 100درصد ظرفیت زراعی) در همگی صفات اندازه گیری شده بجز تعداد گره و برگ، اختلاف معنی دار وجود داشت و بیشترین عملکرد مربوط به اعمال کود ورمی کمپوست به میزان 40گرم در کیلوگرم و کمترین میزان مربوطه به تیمار شاهد بود. طبق نتایج به دست آمده، صفات تعداد روز ظهور گلها و انواع کلروفیل و کاروتنوئید و همچنین میزان نیتروژن در شرایط تنش خشکی در سطح پنج اختلاف معنی دار نشان دادند و بیشترین مقدار در اعمال تیمار 8گرم بیوچار مشاهده شد و کمترین مقدار صفات مذکور نیز در تیمار شاهد مشاهده گردید. همچنین مشخص شد که استفاده از بیوچار (در سطح 8گرم در کیلو گرم) در شرایط تنش آبی بیشترین میزان تاثیر در جلوگیری از کاهش عملکرد گیاه و مقابله با تنش خشکی نسبت به تیمار شاهد و تیمارهای ورمی کمپوست داشت. در بررسی عملکرد مقایسه ا