امیر وزیری زاده

کلرلا ولگاریس یک ریزجلبک سبز تکسلولی با فعالیتهای زیستی و دارویی بالقوه برای سلامت انسان است و به عنوان یک مکمل غذایی در سراسر جهان شناخته شده است. این میکروجلبک منبع غنی از پروتئینها،اسیدهای چرب غیراشباع امگا- ،3پلیساکاریدها، ویتامینها و مینرال ها است. جهت پرورش آنها از پمپاژ آب دریا به حوضچههای تکثیر استفاده میگردد بنابراین، وجود انواع آلاینده ها در آنها محتمل است؛ بنابراین، پایش فلزات سنگین در آنها ضرورت مییابد. لذا، از اهداف این مطالعه، تعیین میزان فلزات سنگین سرب، کادمیوم، آرسنیک و جیوه در نمونههای کلرلا ولگاریس پرورشی حوضچههای استان بوشهر میباشد. در این مطالعه،تعداد 30نمونه میکروجلبک کلرلا ولگاریس از حوضچههای پرورش شهر بوشهر جمعآوری گردید. پس از هموژناسیون، آمادهسازی هر یک از نمونه ها، به روش خاکسترگیری انجام گردید. جهت آنالیز فلزات سنگین سرب، کادمیوم، آرسنیک و جیوه از دستگاه ICP-MSاجیلنت مجهز به نبیولایزر بابینگتون (7500CE single ) quadrupole ICP-MS, Agilent, USAاستفاده شد. همچنین، ارزیابی ریسک بهداشتی آنها توسط روش ضریب خطر قطعی) ، (RQبر اساس معادله RQ = MEC/NOECمطابق با روش لوئیس و همکاران )(2016 انجام شد. میانگین فلزات سرب، کادمیوم، آرسنیک و جیوه بهترتیب ND ،0/89 ، 2/13و NDمیکروگرم بر کیلوگرم بود. مقایسه نتایج با استاندارد IS-12895نشان داد که غلظت این فلزات کمتر از حدود مجاز این کشور و دستورالعمل سازمان غذا و داروی ایران است. مقدار RQبرای سرب، کادمیوم و آرسنیک )≥ 0,01 (RQ < 0.1و جیوه ) (RQ <0.01دارای ریسک ناچیز بود. به طورکلی، میزان فلزات میکروجلبک اسپیرولینا قابل ملاحظه نبود. هرچند، با توجه به فزونی تولید این جلبک در آبهای ساحلی ایران بهویژه استان بوشهر و همچنین پتانسیل استفاده های خوراکی، آرایشی و دارویی آنها، تدوین استانداردهای ملی جهت پایش مداوم آنها از نظر آلایندههای مختلف از جمله فلزات سنگین پیشنهاد میگردد