اسماعیل عباسی

جنگل های مانگرو یکی از پرتولیدترین اکوسیستم ها در بین بوم سازگان های جذب کننده کربن هستند که توانایی جذب و ذخیره کربن در آنها 50 برابر دیگر گیاهان حاره ای است. همچنین این جنگل ها قابلیت بالایی در ذخیره ی کربن بستر دارند به گونه ای که بیش از 05 درصد ذخیره ی کربن شان را در بستر نگه می دارند. برآورد ذخیره ی کربن موجود در زیتوده ی سطحی به دلیل تخریب کمتر و حداکثر حدود اعتماد برآورد زیتوده به روش غیرتخریبی با معادلات آلومتریک که از رابطه ی بین زیتوده ی درختان و برخی از ویژگی های بیوفیزیک مثل قطر سینه بدست می آید، انجام می شود. پاره ای از ارزیابی ها و برآوردها بیانگر دقت بیشتر یافته ها در صورت استفاده از داده های میدانی توام با داده های سنجش از دوری است، که این روش های سنجش از دور مزایای زیادی در برآورد کربن سطحی نسبت به روش های اندازه گیری میدان سنتی دارند و پتانسیل بالایی برای تخمین کربن سطحی در مقیاس های مختلف را دارا می باشند. از این رو داده های نوری رایج ترین منابع دورسنجی مورد استفاده در برآورد زیتوده روی زمینی هستند و در مقابل روش های سنجش از دور فعال همانند بهره گیری از داده های رادار و لایدار، پتانسیل بالاتری را در ارزیابی ها نشان داده اند، که تحقیقات اندکی در زمینه ی به کارگیری داده های راداری به منظور برآورد زیتوده روی زمینی در جنگل های ایران صورت گرفته است. همچنین تالاب های مانگرو با داشتن خاک رسوبی با محتوای مواد آلی تا چندین متر در زمره ی یکی از بزرگترین ذخایر کربن آلی در بیوسفر خشکی محسوب می شود.