اسماعیل عباسی

امروزه بهره برداری بهینه از امکانات و توان های بالقوه هر سرزمین در چارچوب اهداف توسعه پایدار به یکی از دغدغه های اصلی محلی، ملی و بین المللی تبدیل شده است.این موضوع در مناطق آسیب پذیر از نظر منابع زیستی و حساسیت و شکنندگی اکوسیستم های اکولوژیکی اهمیت بیش تری می یابد. بنابراین با وجود اهمیت زیاد صنعت گردشگری، افزایش گردشگران در برخی مناطق گردشگری می تواند موجب آسیب پذیری و نابودی منابع طبیعی و اکوسیستم شود، پس لازم است تعاملی قوی بین ابعاد گردشگری و اثرات آن بر محیط زیست برقرار نمود و به گردشگری پایدار رسید. یکی از مهم ترین عوامل تأثیرگذار بر ناپایداری گردشگری، عدم شناسایی دقیق مؤلفه های تأثیرگذار و تأثیرپذیر در توسعه گردشگری است. بر این اساس، تحقیق حاضر با شناسایی این مؤلفه ها، زمینه های تحقق پایداری گردشگری در محدوده مورد مطالعه حاصل شود. بدین منظور ابتدا به استخراج شاخص های نظری از منظر اسناد معتبر جهانی اقدام شده است. سپس شاخص های مشترک گردشگری پایدار در سطح محدوده مورد مطالعه، به آزمون گذاشته شده اند. روش تحقیق مبتنی بر روش توصیفی-تحلیلی و نوع تحقیق، از نوع توسعه ای است. داده های تحقیق به صورت کتابخانه ای و میدانی گردآوری شده و در تحلیل اطلاعات از مدل FAHP (برای وزن دهی به شاخص ها) و نرم افزار Mic Mac (برای تعیین مؤلفه های تأثیرگذار و تأثیرپذیر) بهره گیری شده است. جامعه آماری شامل روستای بندر رستمی از توابع استان بوشهر است.