اسماعیل عباسی

محدوده نوار ساحلی را میتوان از جمله مهمترین بخشهای مناطق ساحلی برشمرد، به گونهای که دارای پیچیدگیهای خاص ناشی از اثرات مستقیم و غیر مستقیم پدیدههای دریایی هستند. خورها یک سیستم کاملا فیزیکی هستند و زمانیکه با پدیدههای اکولوژیکی همراه میشوند، از ارزش اقتصادی زیادی برخوردار میشوند. هدف از این تحقیق مروری بر خورهای موجود در خط ساحلی استان بوشهر است. خط ساحلی استان بوشهر از خلیج نایبند در عسلویه تا بندر دیلم کشیده شده و تعداد زیادی از خورها را در خود جای میدهد. نتایج این تحقیق نشان میدهد که تغییرات کاربری اراضی در حوزه آبخیز میتواند اثرات نامطلوب فراوانی بر روی خورها و جوامع اکولوژیکی آنها داشته باشد. پیشنهاد شده برای جلوگیری از تخریب خورها و سایر پدیدههای ساحلی مدیریتی کلان بر سطح حوزههای آبخیز در نظر گرفته شود، و هر گونه تغییرات و انجام عملیاتی با نگرش همه جانبه صورت بپذیرد تا از آسیبهای شدید اکولوژیکی و مورفولوژی ساحلی جلوگیری کند