ابراهیم ستوده

تحقیقات نشان می دهد بکارگیری جلبک ها یا عصاره جلبک های دریایی در سطوح پایین جیره ی غذایی (کمتر از 10 درصد) عملکردهای قابل قبولی داشته است و از آنها به عنوان مکمل های غذایی در تغذیه میگو با اثراتی همچون همبند، تغذیه ای و ایمنی استفاده شده است. سطح مناسب این جایگزینی به نوع جلبک ها و گونه های میگو بستگی دارد. در اغلب موارد جایگزینی با جلبک ها در جیره ی غذایی فرموله شده نتایج مطلوبی مثل افزایش کیفیت پلت را ایجاد می کند (قوام، ظرفیت نگهداری آب در بافت غذا، ساختمان غذا، افزایش میزان غذای دریافتی به عنوان جاذب) که در تغذیه ی آبزیان موثر هستند. جلبک های دریایی باعث افزایش رشد و کیفیت (با افزایش میزان رنگدانه ها و کاهش کلسترول) در آبزیان می شوند. ماکروجلبک ها حاوی ترکیبات فعالی هستند که باعث مقاومت آبزیان در مقابل بیماری های باکتریایی و ویروسی می شود. تعدادی از گونه های جلبک های دریایی می توانند به صورت همزمان با میگو کشت داده شوند، در نتیجه می توان از آنها به عنوان جایگزین برای کاهش نیاز به غذای دستی استفاده نمود. در این مقاله اثرات جلبک های دریایی در تغذیه و ایمنی میگو مورد بررسی قرار خواهد گرفت.