ابراهیم ستوده

جلبک ها به عنوان مکمل های غذائی برای ماهیان پرورشی با عصاره ی کلرلا آغاز گردید و به سایر میکروجلبک ها و همچنین ماکروجلبک ها توسعه پیدا کرد. از آنجا که برخی از میکروجلبک ها حاوی مقادیر نسبتاً بالای پروتئین هستند و به میزان زیادی تولید می شوند، تلاش های زیادی بویژه در کشورهای گرمسیری برای استفاده از این منابع (به ویژه میکروجلبک ها) به عنوان منبع پروتئینی جایگزین پودر ماهی انجام شده است. اگر چه به نظر می رسد استفاده از جلبک ها به عنوان منبع پروتئینی کارائی کمتری نسبت به پودر ماهی دارد. افزودن مقادیر اندک جلبک ها به جیره ی ماهی می تواند باعث بهبود قابل ملاحظه شرایط فزیولوژیکی، زنده مانی، مقاومت در برابر بیماری ها، ترکیب دلخواه بدن و کیفیت لاشه شود. بر این اساس برخی از گونه های جلبکی به عنوان مکمل در جیره های تجاری مورد استفاده قرار می گیرد.