ابراهیم ستوده

اثر افزودن جلبک گراسیلاریا ) Gracilaria pygmaea ( به جیره غذایی میگوی وانامی Litopenaeus vannamei) ( در چهار سطح صفر )شاهد(، 5 ، 10 و 15 درصد، برپایداری جیره و شاخصهای رشد، تغذیه و قابلیت هضم ظاهری بررسی شد. میگوو )وزن اولیو ة 7 / 0 ± 5 / 6 گور ( بوه مودت 40 روز در آکواریو های 150 لیتری با تراکم 12 قطعه میگو در هر آکواریو تغذیه شدند. نتیجه آزمایش پایداری غذا در آب بهمدت 2 ، 4 و 8 ساعت بیوانگر اخوتلام معنوا داری بوی تیاارهوای 2 و 4 سواعت بو ود ( 05 / 0p< (؛ بیشتری پایداری در تیاار GL15 مشاهده گردید، اموا بو ی تیاارهوا ی 8 سواعت آبشوو یی اختلام معناداری مشاهده نگردیو د ) 05 / 0p> (. متوسو وزن نهوا یی و درصود افوز ایش وزن بودن در میگوهای تغذیه شده با جیره GL10 اختلام معناداری نسبت به تیاار شاهد داشت ) 05 / 0p< (. ضریب تبدیل غذایی ) FCR ( در تیاار GL10 نسبت به تیاار شاهد اختلام معناداری داشت ) 05 / 0p< (. نور بازده پروتئی ) PER ( و ضریب چاقی ) CF ( در بی تیاارهای مختلف آزمایشو ی اخوتلام معنوا داری نداشتند ) 05 / 0p> (. میزان بازماندگی در تاامی تیاارها صددرصد بود. میو زان قابلیو ت هضوم ظواهر ی پروتئی و لیپیدخا و درصد پروتئی و لیپید هضوا ی بو ی تیاارهوا اخوتلام معنوا داری نشوان دادنود ( 05 / 0p< (. در مجاوع، نتایج بیانگر تأثیر مثبت افزودن ای جلبک بر روی شاخصهای رشد میگووی وانامی و پایداری غذا بود.