فاطمه جمالی

پژمردگی فوزاریومی گوجه فرنگی با عامل(Fusarium oxysporum f. Sp. lycopersici) یک بیماری بسیار مهم گوجه-فرنگی در ایران و جهان است. برای کنترل آن از سموم قارچ کش سنتزی استفاده می شود که علاوه بر بروز مقاومت بیمارگر، تهدیدی برای سلامت مصرف کننده و محیط زیست بشمار می رود. مواد ضد قارچی با منشأ گیاهی می تواند بازدارنده رشد قارچ بوده و ایمن باشند. هدف این تحقیق بررسی اثر بازدارندگی اسانس های گیاهان دارویی بر رشد قارچ بیمارگر است. در این تحقیق به روش تقطیر با آب، اسانس 10 گیاه دارویی و معطر استخراج و اثر بازدارندگی از رشد آنها در سه غلظت 50، 100 و 200 میکرولیتر بر قارچ بیمارگر از طریق انتشار از کاغذ صافی روی محیط کشت آگار آزمایش شد. بعد از تیمار اسانس ها بر محیط کشت قارچ، نمونه های تیمارشده درون انکوباتور در دمای 26 درجه سانتی گراد به مدت یک هفته قرار داده شدند و آنگاه قطر هاله رشد قارچ اندازه گیری شد. آزمایش بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی (10 اسانس گیاهی در سه غلظت) با سه تکرار انجام گردید. نتایج نشان داد غلظت های مختلف اسانس تاثیر معنی دار بر رشد قارچ نداشت ولی از مجموع 10 اسانس گیاهی، دو اسانس مرزه و اکالیپتوس به ترتیب با 5/89 و 7/30 درصد بیشترین بازدارندگی و در مقابل دو گیاه سداب و کلپوره کمترین بازدارندگی از رشد قارچ را نسبت به شاهد (ان- هگزان) نشان داد (p? 0.05) . به طور کلی اسانس مرزه در هر سه غلظت بکار رفته بیشترین تاثیر بازدارندگی را بروز داد.