Farkhondeh Mozaffari

در اين كار ما از پنج زنجيره ي پلي اتيلن ترفتالات كه هر زنجيره ي آن شامل 120 واحد مونومر مي باشد استفاده كرده ايم و به روش ديناميك مولكولي در دماهاي مختلف ازk 280 تا k600، ابتدا در شرايط nvt و سپس در شرايط npt آرايش هاي تعادلي از پليمر را ايجاد كرده و در انتها با روش ذره آزمون widom، پتانسيل شيميايي مخلوط پلي اتيلن ترفتالات و گازهاي مختلف را بررسي نموديم. زنجير پليمر قبلأ توسط اسلامي و مولر پلاته ساخته شده است. ما در اين كار علاوه بر شبيه سازي پليمر كه توسط اسلامي و مولر پلاته بررسي شده است، پتانسيل شيميايي و حلاليت گازهاي مختلف در پلي اتيلن ترفتالات را مورد بررسي و ارزيابي قرار داده ايم. در اين كار، روشي محاسباتي جهت محاسبه ي حلاليت گازهايي مانند آرگون، اكسيژن، نيتروژن، دي اكسيد كربن و متان در پلي اتيلن ترفتالات در محدوده ي وسيعي از دما، توضيح داده شده است. پتانسيل شيميايي اضافي گازها در پلي اتيلن ترفتالات با استفاده از روش ذره آزمون widom، محاسبه شده-اند. يكي از مزيت هاي اين روش اين است كه هرگاه ما يك نمونه ي تعادلي از پليمر داريم، مي توان براي وارد كردن تركيبات گازي زيادي )مطابق با نيازمان( استفاده شود. به عبارت ديگر نيازي به شبيه سازي مجدد فاز پليمر جهت محاسبه ي پتانسيل شيميايي اضافي گاز ديگر، وجود ندارد. با استفاده از پتانسيل شيميايي اضافي گازهاي جذب شده در يك دماي ثابت و فشار 1atm، ميزان حلاليت هر يك از گازها در دماهاي خاص محاسبه و با مقدار تجربي مقايسه شده است. اگرچه ضرايب حلاليت محاسبه شده توسط شبيه سازي ديناميك مولكولي بيشتر از ضرايب حلاليت تجربي مي باشند، با اين حال نسبت ضرايب حلاليت محاسبه شده، به داده هاي تجربي بسيار نزديك است. علاوه بر اين، نتايج حاكي از آن است كه حلاليت گازها، با افزايش دما، كاهش مي يابند و وقوع يك شكست و تغيير معنادار در ميزان ضرايب حلاليت محاسبه شده در دماهاي بالاي k340، نشان دهنده ي صحت دماي انتقال شيشه اي در دماي k342 مي باشد. منابع مشابه