غلامرضا ایمانی

مدلسازی عددی به منظور تسلط بر جزئیات پیچیده نشست ذرات در مسائل صنعتی، اهمیت بسیاری دارد. شرایط و معادلات حاکم بر مدلسازی عددی تشکیل لایه نشست با توجه به عوامل مؤثر و نیروهای تأثیرگذار، متفاوت می­باشد. در تحقیق حاضر، پیشنهادی در خصوص استفاده از شرایط و معادلات حاکم بر نشست ذرات، ارائه­شده است. روش­های مدلسازی عددی برحسب دو دیدگاه لاگرانژی و اویلری تقسیم می­شوند. برای مدلسازی نشست ذرات در نسبت حجمی بیشتر از3-10 از روش­های اویلری و در نسبت حجمی کمتر از3-10 از روشهای لاگرانژی، استفاده می­شود. در میان روش­های اویلری، روش دریفت فلاکس متداول­تر است. در روش­های لاگرانژی، اگر ذرات کوچک باشند (نانومتری) و نسبت حجمی کمتر از 6-10 باشد به دلیل بیشتر بودن نیروی واندروالسی بین ذرات و محل نشست، از شرط دیوار چسبناک استفاده می­شود. بعلاوه با افزایش اندازه ذرات، باید احتمال بازگشت دوباره آنها به جریان بررسی شود و در صورت بالا بودن سرعت جریان باید احتمال جدایش ذرات از لایه رسوب در نظر گرفته شود. دما نیز بر نشست ذرات تأثیرگذار است. افزایش دما باعث تغییر فاز ذرات و در نتیجه آن نشست آن­ها در هنگام برخورد به سطح می­گردد.