حسن آبین

در دهه های اخیر، توجه به طراحی و عملکرد شناورهای تندروی پروازی تک بدنه به عنوان یکی از موضوعات کلیدی در صنعت دریایی افزایش یافته است. این نوع شناورها، با امکانات فراوان و عملکرد بالا، به عنوان یکی از جایگزین های جذاب برای حمل و نقل دریایی مورد توجه قرار گرفته اند. در این پایان نامه به بررسی هیدرودینامیکی یک شناور پروازی تک بدنه پرداخته شده است. بدین منظور ابتدا به اعتبار سنجی عددی و آزمایشگاهی پرداخته شد. سپس به بررسی عملکرد هیدرودینامیکی این شناور در آب کم عمق و مقایسه آن با عملکرد شناور در آب عمیق پرداخته شد. به علاوه به بررسی عملکرد هیدرودینامیکی شناور در آب کم عمق و آب عمیق با وجود ملحقات (شفت پروانه و سکان) و مقایسه آن ها باهم پرداخته شد. نتایج بدست آمده نشان داد که شناور در آب عمیق مقاومت بیشتری در مقایسه با آب کم عمق دارد. همچنین آب کم عمق باعث افزایش مقدار هیو شناور شده اما تاثیر چندانی بر زاویه تریم شناور در مقایسه با آب عمیق ندارد. همچنین وجود ملحقات در آب کم عمق و آب عمیق باعث افزایش مقاومت شناور شد.