حسین علی اکبری هره دشت

نمایش نامه تام استوپارد به موضوع ماهیت گمراه کنندگی و فریبنده ی حقیقت می پردازد. پژوهش حاضر با تکیه بر اصول برجسته ی نظریه ی آشوب و مفاهیم مرتبط پست مدرن و با هدف خوانشی جدید از سه اثر اصلی استوپارد به نام های جوهر هندی، روزنکرنتز و گیلدن استرن مرده اند و آرکادیا ارایه شده است که در کنارنمایش دغدغه ی افراد برای پیدا کردن مفهوم حقیقت، بر موضوع آشوب و نظم که اجزای جداناپذیر و لاینفک مولفه های هستی شناسی و معرفت شنلختی هستند ، چرخه ها و تکرارهای بی پایان آنها و تاکید بر عدم قطعیت پست مدرن میپردازد. این نمایشنامه ها سیستم های بازی هستند که امکان جریان بی وقفه اطلاعات را فراهم می کنند بدین ترتیب واقعیت های دوران معاصر را به تصویر می کشند. به این ترتیب، آشنایی زدایی استوپارد از مفهوم حقیقت ،نمایش امکانات سرکوب شده، و آشکار ساختن نادرستی اسناد تاریخی از طریق اجرای مفاهیمی مانند بینامتنیت، چندگانگی زبان، نویز و اطلاعات،بازنمایی تاریخ ، آشفتگی جبرگرایانه و عدم ثابت بودن حقیقت مورد تاکید قرار داده شده است. استدلال می شود که استوپارد از طریق فرافکنی آگاهانه از مفهوم سیال واقعیت و حقیقت مغالطه اعتقاد به نظم، ثبات و قاطعیت را منعکس می کند.