حسین فقیه

ویلیام پی. آلستون ( -1921) برای تجربة دینی ساختاری مشابه با ساختار تجربة حسی قایل است و آن را آگاهی مستقیم به خدا می داند. هدف اصلی او دفاع از این دیدگاه است که آگاهی مستقیم به خدا، می تواند اعتقاد به برخی اوصاف و افعال درک شدنی خداوند را موجه نماید. آلستون در تبیین نظریة خود درباره تجربة دینی بیشتر بر دو چیز تکیه می کند: نخست، تجربة حسی و دوم، گزارش های فراوانی که از صاحبان تجربة دینی نقل شده است. در این نوشتار تنها به سه ایراد از ایرادهای اصلی و مهم دیدگاه آلستون که به برخی از آنها نیز کمتر پرداخته شده است، می پردازیم: 1) ناسازگاری تجربه های عرفانی در سنت های دینی مختلف و فرهنگ های گوناگون؛ 2) ناهمخوانی نظریة آلستون در باب تجربة دینی با دیدگاه انحصارگرایی او در مورد مسیحی؛ 3) تکیه آلستون بر کتاب مقدس. هرچندآلستون به بسیاری از نقدها پاسخ داده است، اما پاسخ های او در برخی موارد کافی و قانع کننده به نظر نمی رسند.