حسن حبیبی

کرم زرد آرد، Tenebrio molitor، یک منبع بسیار غنی از پروتئین و دیگر مواد غذایی است. در این تحقیق به منظور بهبود پرورش این حشره، برخی فراسنجه­ های زیستی آن با تغذیه از شانزده رژیم غذایی حاوی دزهای مختلف آنتی­ بیوتیک لینکومایسین (صفر، 005/0، 01/0 و 02/0 درصد) و سه نوع پروبیوتیک (فاقد پروبیوتیک (p0)، پروبیوتیک تجاری (pA)، پروبیوتیک تهیه شده از کشت لاکتوباسیلوس­ها (pB) و پروبیوتیک حاوی مخمر تجاری (pC)) بررسی شدند. هر سه پروبیوتیک به مقدار یک درصد با غلظتCFU/gr 108 در رژیم غذایی مورد استفاده قرار گرفتند. تیمارهای آزمایشی روی لاروهای سن اول حشره در رژیم غذایی مبتنی بر سبوس و هویج اعمال شدند. بر اساس نتایج، در تیمار pC-دز 01/0 درصد با میانگین 16/1 ± 75/67 روز، افزایش معنی­ داری در طول دوره نشوونمای لاروی نسبت به شاهد (04/1 ± 17/64 روز) مشاهده شد. بیشترین میانگین وزن لاروی، 30/5 ± 17/144 میلی­گرم، مربوط به تیمار pA-دز 01/0 درصد بود که تنها با میانگین تیمار pC-دز 01/0 درصد (05/3 ± 50/117 میلی­گرم) دارای اختلاف معنی­ دار بود. درصد شفیرگی در دز صفر (77/1 ± 46/84 درصد) به طور معنی­ داری نسبت به دزهای 01/0 و 005/0 درصد آنتی ­بیوتیک (به ترتیب 8 و 32/9 درصد) کمتر بود. صفات طول دوره نشو و نمای شفیرگی، وزن شفیره ­ها، و وزن و درصد ظهور حشرات کامل تحت تاثیر رژیم ­های غذایی قرار نگرفتند. بر اساس یافته ­های این تحقیق، برهمکنش آنتی­ بیوتیک و پروبیوتیک می­ تواند برخی فراسنجه­ های رشدی و نشو و نمایی کرم زرد آرد را تحت تاثیر قرار دهد که در برنامه­ های پرورش حشره می­تواند مد نظر قرار گیرد.