حسین حسین زاده

تقریب داده های جغرافیایی به دلیل پیچیدگی ذاتی آن و حجم وسیع اطلاعات باعث ایجاد چالش های زیادی می شود. این پایان نامه به بررسی استفاده از توابع پایه شعاعی با پشتیبانی فشرده (CSRBF) به عنوان یک رویکرد نوآورانه برای تقریب موثر سطوح مشتق شده از داده های جغرافیایی پراکنده و بزرگ می پردازد. این تحقیق با پرداختن به محدودیت های توابع پایه شعاعی جهانی (RBF)، که اغلب برای اطمینان از تداوم و صافی در بازسازی سطح تلاش می کنند، آغاز می شود. با استفاده از CSRBF، که دارای نفوذ موضعی است، این مطالعه یک چارچوب بدون شبکه پیشنهاد می کند که با حفظ دقت بالا در تقریب سطح، کارایی محاسباتی را افزایش می دهد. نتایج تجربی نشان می دهد که CSRBF با درجه تداوم پایین تر نسبت به سایر روش های RBF، به ویژه روش های جهانی، به دلیل شرایط هندسی تحمیل شده بر داده ها، مناسب تر است.