سید حامد معراجی

در ساختمان های بلند مدرن، نیرو های جانبی القاء شده توسط باد و زمین لرزه اغلب توسط سیستم هسته مرکزی تحمل می شوند. اما زمانی که ارتفاع ساختمان افزایش می یابد، نیاز به سختی جانبی زیادی خواهد شد و آن مقدمه ای می شود برای استفاده از سیستم کمربند خرپایی در میان هسته مرکزی و ستون های خارجی که اغلب سختی جانبی را برای سازه تأمین می کنند. جهت کنترل تغییرمکان در سازه های بلند تحت بارهای جانبی روشهای مختلفی ارائه شده است. یکی از مناسب ترین سیستم های مقاومت در برابر بارهای جانبی در سازه های بلند سیستم ترکیبی قاب محیطی هسته مرکزی و کمربند خرپایی می باشد. در این مقاله از سیستم دیوار برشی به عنوان هسته مرکزی سیستم مقاوم و از مهاربند های فولادی ضربدری به عنوان کمربند خرپایی استفاده می گردد. از جمله مزیت های این سیستم، می توان به افزایش سختی و کاهش تغییر مکان سازه اشاره نمود. پس از انجام مدل سازی و آنالیز سازه، مشخص گردید که استفاده از کمربند خرپایی به سیستم دیوار برشی می تواند موجب کاهش تغییر مکان جانبی سازه گردد.