سید حامد معراجی

منابع آب زیرزمینی در آبخوانهای استان بوشهر به شدت تحت تاثیر عواملی نظیر نزدیکی به دریا، شوری بالا، قرارگیری بر روی منابع عظیم نفت و گاز و همچنین پساب کشاورزی قرار دارند. بنابراین لزوم ارزیابی وضعیت کیفی آب امری ضروری به نظر می رسد. در این پژوهش با آزمایش و تعیین پارامترهای شیمیایی نمونه آبهای برداشتی از چاههای آب شرب در استان بوشهر در طی سالهای 1387 تا 1390، شاخصهای کیفی آب (WQI) و سایر پارامترهای شیمیایی موثر محاسبه شد. تعداد 360 نمونه آب در سالهای 87 تا 90 (4 دوره)، از چاههای مـورد بهـره بـرداری در نقـاط مختلف استان جمع آوری شد . با رسم منحنی های هم شاخص کیفی آب زیرزمینی، نمایی واضح از کیفیت آب در شهرستانهای مختلف استان بوشهر به دست آمد. بر این اساس، آب در شهرستان جم بهترین کیفیت را دارد و پـس از آن به ترتیب شهرسـتان دشتستان و شهرستان دشتی قرار می گیرند. شهرستان کنگان در مقایسه، نامناسب ترین کیفیت آب را دارا می باشد. به طور کلی، روند تغییرات کیفیت آب زیرزمینی در استان بوشهر در طی سالهای مورد مطالعه منفی است و مدیریت منابع آب زیرزمینی در استان بوشهر ضروری به نظر می رسد.