حسین مهتدی

پژوهش حاضر با هدف بررسی و تحلیل نقش دانشگاه و دانشجویان شهر بوشهر در ارتقاء فرهنگ عفاف و حجاب و ارائه راهکار جهت نهادینه کردن آن در جامعه انجام شده است. روش پژوهش، توصیفی- پیمایشی که به شیوه ترکیبی( کیفی- کمی) بوده است. جامعه آماری پژوهش مشتمل بر دانشجویان، اساتید و کارشناسان حوزه فرهنگی دانشگاه های دولتی شهر بود. شیوه نمونه گیری در بخش کیفی به صورت هدفمند و در بخش کمی، ابتدا روش نمونه گیری خوشه ای سپس طبقه ای تصادفی نسبی بود. ابزار مورد استفاده، پرسشنامه محقق ساخته که مشتمل بر پنج بعد( فردی- خانوادگی، روان شناختی- زیباشناختی، اجتماعی- تربیتی، فرهنگی- رسانه ای و مدیریتی- حکومتی) و برای هر بعد ده پرسش و در مجموع پرسشنامه پنجاه گویه ای بود. برای تحلیل آماری داده ها از آمار توصیفی: میانگین، انحراف استاندارد، ماتریس همبستگی، درصد، تعداد و در آمار استنباطی: آزمون فریدمن، آزمون خی دو، آزمون های پیش فرض تحلیل واریانس( لون، ام باکس، لامبدای ویلکس) و نیز تحلیل واریانس چند متغیره (مانوآ) استفاده شد. یافته ها نشان داد در اولویت بندی دانشجویان در عوامل فردی- خانوادگی" پای بندی خانواده به انجام فرائض دینی موجب اشتیاق در فرزندان به پوشش مناسب است"، در اولویت بندی عوامل روان شناختی- زیباشناختی " پوشش مناسب فرد در آرامش روحی و روانی او مؤثر است"، در عوامل اجتماعی- تربیتی " اسلام مانند سایر ادیان الهی حدود حجاب را در زنان بیشتر از زنان مطرح کرده است"، در اولویت بندی عوامل فرهنگی- رسانه ای " فیلم ها و سریال های تولیدی سینما و تلویزیون، در ارائه الگوهای فاخر و جذاب در باره حجاب موفق نبوده اند" و در اولویت بندی عوامل مدیریتی- حکومتی " پوشش نامناسب نتیجه سرمایه گذاری روی رفتار پوشش بجای سرمایه گذاری بر روی بینش و نگرش افراد است" برترین و بالاترین گویه های پرسشنامه تحقیق بوده اند. از بین عوامل پنجگانه، "عوامل اجتماعی- تربیتی" تاٌثیر گذارترین عامل مؤثر بر حجاب و عفاف دانسته شد. بین دیدگاه اساتید و کارشناسان فرهنگ با دیدگاه دانشجویان در تمام عوامل مؤثر بر حجاب، از نظر آماری تفاوت معنادار بود اما بین اساتید و کارشناسان تفاوتی مشاهده نشد. بین دیدگاه دانشجویان دختر و پسر، در عوامل فردی- خانوادگی، روان شناختی- زیباشناختی، عوامل فرهنگی- رسانه ای و عوامل مدیریتی- حکومتی تفاوت معنادار، اما در عوا