حمیدرضا نوریزدان

به دلیل رشد سریع، تکثیر آسان، تحمل دامنه شوری وسیع و توانایی در پذیرش غذای فرموله سی بس آسیایی از بهترین ماهیان پرورشی محسوب می شود که در سیستم آبزی پروری مداربسته در تراکم بسیار بالا پرورش داده می شود. در این تحقیق بچه ماهی با وزن و طول تقریبی 0.32±2.34 را انتخاب و به طور تصادفی در 12 استخر بتنی ده تنی با حجم آبگیری 9500 لیتر با سیستم مداربسته تجاری در مرکز پرورش بچه ماهی توزیع شدند. چهار تیمار (6، 7، 8، 10 قطعه بچه ماهی در لیتر) و 3 تکرار مورد آزمایش قرار گرفت. پارامترهای کیفی آب به صورت روزانه و در پایان فاکتورهای رشد مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج حاصل نشان داد به طور کلی میزان آمونیاک رابطه مستقیمی با تراکم دارد و در سایر تیمارها تفاوت معنی داری را نشان می-دهد (p<0.05) و بیشترین میزان را در تراکم 10 قطعه در لیتر نشان می دهد. میزان افزایش وزن روزانه و افزایش وزن مطلق ﺗﺤﺖ ﺗﺎﺛﯿﺮ تیمارهای آزﻣﺎﯾﺸﯽ بوده و ﺑﺎﻻﺗﺮﯾﻦ ﻣﯿﺰان رﺷﺪ در ﺗﺮاﮐﻢ 8 قطعه در لیتر مشاهده شد (p<0.05). ضریب رشد ویژه محاسبه شده در تیمارها نیز مانند سایر پارامترهای رشد بیشترین میزان آن در تیمار 8 قطعه در لیتر و کمترین میزان آن در تراکم 6 قطعه در لیتر مشاهده شد که با سایر تیمارها اختلاف معنی دار دارد (p<0.05). در پارامترهای میانگین وزن نهایی، افزایش وزن روزانه و افزایش وزن بین تراکم 6 قطعه و 7 قطعه در لیتر و همچنین 7 قطعه و 10 قطعه در لیتر اختلاف معنی-داری نشان نمی دهد (p˃0.05). از سوی دیگر پارامتر درصد بازماندگی رابطه معکوسی با تیمارهای تراکمی را نشان می دهد بدین معنی که با افزایش تراکم میزان بقا در استخر پرورشی کاهش می یابد و بالاترین میزان بازماندگی درکمترین تراکم (6 قطعه بچه ماهی در لیتر) با تفاوت معنی دار با سایر تراکم ها مشاهده شد (p<0.05). همچنین کمترین میزان بازماندگی در تیمار 10 قطعه در لیتر با اختلاف معنی دار (p<0.05) از سایر تیمارها مشاهده شد تراکم بالای ذخیره سازی می تواند اثرات منفی مانند رفتار غیر طبیعی شنا، افزایش پرخاشگری و رفتارهای رقابتی (از جمله رقابت خوراک، قلمرو و...) و هم جنس خواری داشته باشد و یا کاهش کیفیت آب باعث کاهش میزان رشد و بازماندگی در تراکم-های بالا گردد.