حسین رهیده

هدف اصلی این پروژه ایجاد یک مدل ترمودینامیکی ساده و کاربردی برای بررسی شرایط تشکیل واکس و پیش بینی دمای تشکیل واکس، با استفاده از معادله حالت به اضافه زنجیره (CPC) است. در این کار از مدل جامد چند گانه و محلول جامد همراه با معادله ی حالت مکعبی به اضافه زنجیره برای پیش بینی دمای تشکیل واکس سیستم های سه جزئی و دو جزئی استفاده شده است . در مدل محلول جامد، فاز جامد، محلول ایده آل درنظر گرفته شده است. در این پژوهش نتایج مدل سازی بدست آوردن دمای تشکیل واکس برای دوازده سیستم هیدروکربنی به دست آمده است و با نتایج تجربی مقایسه شده است. سیستم های هیدروکربنی شامل پنج سیستم سه تایی ازجمله سیستم های C14-C15-C16 ،C18-C19-C20 ،C16-C17-C18 ،C14-C16-C18 و C11-C16-C18 و همچنین هفت سیستم دوتایی شامل سیستم های C11-C18 ،C16-C18 ،C14-C16 ،C14-C15 ،C17-C19 ،C15-C19 و C16-C20 می باشند. با توجه به نتایج حاصل شده، متوسط خطای مطلق در محاسبه دمای تشکیل واکس برای سیستم های سه جزئی C14-C15- C16،C18-C19-C20 ،C16-C17-C18 ،C14-C16-C18 و C11-C16-C18 با استفاده از مدل ترمودینامیکی جامد چند گانه به ترتیب 29/0 ،30/1 ،54/0 ،91/0 و 62/1 و با استفاده از مدل ترمودینامیکی محلول جامد نیز به ترتیب 59/0 ،8/1 ،06/1 ،85/0 و 1/2 بود. همچنین برای سیستم های دوتایی C15-C19، C17-C19، C11-C18 ،C16-C18 ،C14-C16 ،C14-C15 و C16-C20 با استفاده از مدل ترمودینامیکی جامد چندگانه به ترتیب 5/2 ،34/0 ، 02/1 ،92/0 ،68/0 ، 1/2 و4/1 ، و برای مدل ترمودینامیکی محلول جامد به ترتیب 55/2 ،67/0 ،26/1 ،16/1 ،91/0 ،1/2 و 5/1 بود. همچنین مشاهده شد که نتایج محاسبات دمای تشکیل واکس برای سیستم های شامل 11C در مقایسه با دیگر سیستم ها انحراف بیشتری داشت. مقایسه نتایج به دست آمده در این کار با کارهای آفتاب و همکاران[1] ، شاه احمدی و همکاران [2] ، منصورپور و همکاران [3] و قنایی و همکاران[4] نشان داد که دقت این مدل در مقایسه با مدل های مقایسه شده استفاده ازمعادله حالت CPC در مدل جامد چندگانه توانسته است نتایج و عملکرد بهتری در ترکیباتی همچون C14-C16-C18، C16-C17- C18 ، C18-C19-C20، C14-C16و C16-C18 را از خود ارائه کند.