حمید شاهبندرزاده

یکی از وظایف چالش برانگیز در حوزه بهداشت و درمان و به ویژه در بیمارستان ها زمانبندی اتاق های عمل جراحی می باشد که پیامدهای شگرفی بر بیماران و همچنین کارکنان اتاق عمل دارد. از آنجایی که اتاقهای عمل جراحی یکی از مراکزهسته ای در بیمارستانها بشمار میآیند نمیتوان عدم وجود زمانبندی و برنامهریزی بهینه و رضایت پرسنل را در آنها نادیده گرفت زیرا که در صورت نبود هر کدام از این دو مورد یاد شده بیمارستان در معرض بحران جدی قرار خواهد گرفت. به همیندلیل است که مدیریت بیمارستان بایستی به ایجاد برنامه زمانبندی که رضایت کارکنان اتاق عمل را نیز در بر داشته باشدتوجه فراوان نماید. بررسی اینکه کدام تکنیک در انجام زمانبندی بیمارستان مناسب ترین روش می باشد و یا اینکه چگونه بتوان بهینه ترین زمانبندی را در اتاق عمل داشت درو از بررسی و اهداف این پژوهش قرار دارد. هدف از این پژوهش بررسیاندازهگیری مدلی برای سنجش رضایت کارکنان اتاق عمل از زمانبندی عمل ها در بیمارستان و اهمیت زمانبندی و عوامل تاثیر گذار بر رضایتمندی کارکنان اتاق عمل از زمانبندی موجود می باشد به دیگر سخن این پژوهش در پی این است که نشان دهد آیا نبود رضایتمندی از زمانبندی موجود در میان پرسنل اتاق عمل، منجر به ترک خدمت کارکنان اتاق عمل و بحران درمدیریت بیمارستان می گردد. عدالت توزیع بارکاری، تعهد شغلی، ترک شغلی، ترجیحات کارکنان اتاق عمل از جمله عواملی است که در بررسی رضایتمندی از زمانبندی بررسی شده است. پس از بررسی ادبیات نظری پژوهشهای گذشته مدل مفهومی ارائه شده مناسب ترین مدل برای پیاده سازی و اندازه گیری شاخصهای این پژوهش شناخته گردیده است. این مدل بااستفاده از روش کمینه مربعات جزئی که یکی از روشهای آماری میباشد مورد اندازه گیری قرار گرفته است و در یکی از بزرگترین بیمارستان های شهر شیراز به کار گرفته شده است. یافته های این پژوهش بیانگر آن است که نبود زمانبندی بهینه در اتاق عمل منجر به نارضایتی و طبعا ترک شغلی پرسنل میگردد و حتی تعهد شغلی نمیتواند اهمیت زمانبندی در اتاق عمل را از بین ببرد و منجر به رضایت کارکنان از وضع موجود گردد.