02 آذر 1403
دانشگاه خلیج فارس
English
حسین شیرکانی
مرتبه علمی:
استادیار
نشانی:
دانشکده علوم و فناوری نانو و زیستی - گروه فیزیک
تحصیلات:
دکترای تخصصی / فیزیک
تلفن:
09173755086
دانشکده:
دانشکده علوم و فناوری نانو و زیستی
پست الکترونیکی:
shirkani [at] pgu [dot] ac [dot] ir
صفحه نخست
تحصیلات
علایق پژوهشی
فعالیتهای پژوهشی
عناوین دروس
پیوندها
مشخصات پژوهش
عنوان
بررسي اثر محيط )نسبت آب -اتانول( در طيف جذب آنتراسن جهت استفاده در نورپويا درماني با استفاده از نانوذرات سولفي د م س
نوع پژوهش
مقالات در نشریات
کلیدواژهها
نورپویادرمانی، ماده حساس به نور، فروسرخ نزدیک، نانوذرات سولفیدمس، آنتراس ن
مجله
لیزر در پزشکی
شناسه DOI
http://icml.ir/article-1-604-fa.html
پژوهشگران
فاطمه غریب زاده (نفر اول)
،
محسن محرابی (نفر دوم)
،
حسین شیرکانی (نفر سوم)
،
صادق کریمی (نفر چهارم)
چکیده
اهداف : امروزه پروتکل های رای ج در درما نهای سرطان، مانند جراحی، شیمی درمانی و راد یوتراپی، به دلیل اشکالات خاص خود مانند زخم عمل جراحی، مقاومت دارویی شیمی درمانی، و برخی علائم مزمن پرتودرمانی و غیره به سختی رضایتبخش هستند. در این میان نورپویادرمانی به عنوان روشی جدید برای درمان سرطان با عوارض جانبی کمتر بسیار مورد توجه قرار گرفته است. مواد و روش ها: در این پژوهش نانوذرات سولفیدمس با استفاده از یک روش آسان و کم هزینه سنتزشده و توانایی آن در آشکارسازی اکسیژن یکتایی در محیطهای متفاو ت (نسبت آب به - اتانول) مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها : به منظور بررسی خصوصیات ساختاری و ویژگیهای نوری نانوذرات سولفیدمس آنالیزهای پراش اشعه ایکس، میکروسکوپ الکترونی عبوری، طیفسنجی مادون قرمز تبدیل فوریه و طیف ماوراء بنفش - مرئی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. از لیزر 808 نانومتر (توان 1 وات بر سانتیمتر مربع) به عنوان منبع تابش استفاده شد. تمامی آنالیزها تشکیل نانوذره ذکرشده را تایید کردند و انداز ه نانوذرات سولفیدمس تقریبا 10 نانومتر بدست آمد . نتیجه گیری: مطالعه آزمایشگاهی نشان میدهد که نانوذرات سولفیدمس دارای اثر نورپویادرمانی عالی تحت تابش لیزر 808 نانومتر هستند که م یتوانند به طور موثر اکسیژن یکتایی را برای از بین بردن سلو لهای سرطانی تولید کنند. بنابرا ین نانوذرات سولفیدمس میتوانند بهعنوان ماده حساس به نور زیست سازگار و قدرتمند برای درمان نورپویا کارآمد مورد استفاده قرار بگیرند. بررس یها نشان م یدهد که افزایش نسبت آب به اتانول باعث کاهش دقت پروب آنتراسن در شناسایی اکسیژن یکتایی در پدیده نورپویادرمانی میشود بنابراین حلال اتانول به عنوان بهترین حلال برای تولید اکسیژن یکتایی انتخاب و مورد استفاده قرار گرفت. علاو هبراین، تکرارپذیر بودن نتایج در محیط اتانولی مورد بررسی قرار گرفت و نتایج بدست آمده فرآیند تکرا رپذیری تولید اکسیژن یکتایی با استفاده از نانوذرات سولفیدمس را تایید میکند.