میلاد جهانگیری

انواع ساختمان های موجود از قبیل مدارس، پل ها، سدها، تونل ها و ... در طول زمان بهره برداری خود به دلیل انواع پدیدههای که با آن ها مواجه می شوند، در معرض آسیب دیدگی قرار می گیرند. آسیب های به وجود آمده در سازه ها، با شدتمتفاوت و در نقاط مختلف سازه اتفاق می افتد. این امر می تواند بهره برداری از سازه را مختل سازد و باعث خسارات بیشتریدر آینده گردد. بنابراین شناسایی خسارت و پایش سلامت سازه و اقدام به موقع جهت ترمیم آسیب دیدگی موجود، امریضروری به نظر می رسد. مهم ترین بحث در مورد شناسایی خسارت در سازه استفاده از روش های غیر مخرب می باشد.فرض پایه و اساسی در روش شناسایی خسارت در سازه مبتنی بر این امر می باشد که خسارت وارد شده به سازه باعث تغییردر خصوصییات فیزیکی مصالح از جمله مدول الاستیک می گردد و همچنین ممکن است باعث تغییر در هندسه سازه شودکه منجر به تغییر در برخی از ویژگی های سازه از جمله ممان اینرسی می گردد. لذا تغییر در خصوصییات فیزیکی و هندسیسازه منجر به تغییر رفتار دینامیکی سازه می گردد. به عبارت دیگر، پارمترهای حاصل از روش شناسایی دینامیکی از قبیلپارامترهای مودال قبل و بعد از خسارت در سازه متفاوت می باشند. بنابراین در این پژوهش قصد بر آن داریم که به کاربردتکنیک بهینه سازی چند هدفه به منظور پایش سلامت در سازه بپردازیم.