سیدجواد حسینی

مقدمه و هدف: علیرغم پیشرفت در درمان و کاهش کلی مرگ و میر وابسته به بیماری عروق کرونری، این بیماری به عنوان اولین عامل مرگ و میر در زنان و مردان باقی مانده است. دسته ای از مبتلایان به بیماری عروق کرونر، در سنین پایین تری نسبت به سایرین به این بیماری مبتلا می شوند؛ در این حالت این بیماری عروق کرونری زودرس نامیده می شود. بیماری عروق کرونری زودرس خطر وقوع حوادث عمده قلبی (MACE) را افزایش می دهد. حوادث عمده قلبی یک نقطه پایانی بالینی است که اغلب در تحقیقات قلبی عروقی مورد استفاده قرار می گیرد. با توجه به اینکه وقوع حوادث عمده ی قلبی هزینه زیادی را به جامعه و فرد تحمیل می کند، شناسایی مکانیسم مولکولی آن حائز اهمیت است. یکی از روش های مطالعه ی مکانیسم مولکولی MACE، تعیین ژنوتیپ است. بیماری عروق کرونر زودرس یک بیماری چند عاملی و چند ژنی بوده که حاصل برهمکنش استعداد ژنتیکی و عوامل محیطی می باشد. با توجه به نقش ناحیه ناحیه کروموزومی 9p2.1 در افزایش خطر ابتلا به بیماری قلبی عروقی، هدف از مطالعه پیش رو بررسی و تعیین ژنوتیپ SNP rs4977574 در افراد مبتلا به بیماری عروق کرونر زودرس در میان گروهی از این بیماران که دچار MACE می شوند در مقایسه با گروهی که دچار MACE نمی شوند، است. مواد و روش ها: در این مطالعه Nested case-control، نمونه های خون محیطی از 136 بیمار جوان مبتلا به بیماری عروق کرونری زودرس (مردان کمتر از 45 سال و زنان کمتر از 55 سال) بین گروهی از بیماران مبتلا به گرفتگی عروق کرونری که در کوهورت آترواسکلروز عروق کرونری (THC-PAC) مرکز قلب تهران شرکت کرده و طی 64 ماه از نظر وقوع MACE تحت نظارت بودند، گرفته شد. استخراج DNA ازگلبول های سفید خون با استفاده از روش فنول _کلروفرم صورت گرفت. تعیین ژنوتیپ پلی مورفیسم rs4977574 در بیماران با روش ARMS PCR انجام شد. آنالیز داده ها و بررسی ارتباط ژنوتیپ های پلی مورفیسم rs4977574 با MACE با استفاده از نرم افزار SPSS انجام گرفت و p-valu کمتر از 05/0 به عنوان سطح معنی دار در نظر گرفته شد. نتایج: اگرچه نوع آلل پلی مورفیسم با وقوع حوادث عمده قلبی در بیماران مبتلا به گرفتگی عروق کرونر در ارتباط نیست(144/0p-value= ،417/2-879/0CI=، 457/1OR=)؛ اما شدت بیماری در آلل G با وقوع حوادث عمده قلبی مرتبط است(040/0p-value= ،456/5-041/1CI=، 383/2OR=). نتیجه