محمدامیر کاکی زاده

امروزه انبوه سازی مسکن، مقوله ای بسیار پیچیده و در عین حال غیرقابل اجتناب است. رشد بالای جمعیت و گسترش شدید شهرها، سبب کاهش زمینِ خالی و بروز مشکل مسکن شده و در نتیجه تأمین مسکن مطلوب برای شهروندان امری بسیار مهم در دنیای معاصر است. می توان گفت که انبوه سازی می تواند پاسخی مطلوب برای این نیاز در دنیای معاصر باشد؛ اما حقیقتِ امر این است که این گونه ساخت و سازها معمولاً به دلیل عدم پیش بینی صحیح و جامع در طرح ریزی و اجرا به تجربه هایی ناموفق و بعضاً شکست خورده منجر شده اند و چه بسا پیامدهای نامطلوب اجتماعی را نیز به بار آورده اند. در بین پروژه های اجراشده بسیاراَند پروژه هایی که کیفیتی پذیرفته را ارائه کرده اند و چه بسا بر روند فعالیت ها و اتفاقات اجتماعی نیز به عنوان عاملی مثبت، تأثیرگذار بوده اند. در بین نمونه ها، مجموعه هایی که تمرکز و نگرشی ویژه به استفاده کنندگان داشته اند و با شناخت کامل آن ها دست به طراحی زده اند، به دست آوردهای مطلوبی دست یافته اند؛ که مجموعه ی مسکونی هبیتات 67، اثر معروف موشه سفدی، را می توان یکی از این مجموعه ها دانست. بنابراین این تحقیق با هدف ارائه ی یک الگوی معماری مسکونیِ مطلوب و متناسب با ظرفیت های بومی و باهویت برای دنیای امروز، به بررسی دهکده ی شهری طبقاتی هبیتات 67، پرداخته است. در این راستا نگارنده با استفاده از روش کتابخانه ای کاربردی و موردپژوهی، به بررسی مجموعه ی هبیتات 67، پرداخته است. آن چه که با بررسی ها و تحلیل های صورت گرفته در این پژوهش حاصل گردید حاکی از این است که موشه سفدی با تلاش برای ایجاد جایگزین پیشنهادی برای آپارتمان های سنتی و متداول، ارائه ی الگوی سکونتیِ جدید جهت پاسخ گویی به نیازهای زندگی مدرن، زود بازده بودن طرح و سرزندگی و پویایی آن، با ارائه ی راهکارها و کانسپت های متنوع برای هر کدام از این اهداف، به هدف اصلی این پروژه یعنی ارائه ی الگویی خلاقانه از ساخت شهر با ایجاد دهکده ی شهری طبقاتی دست یافت.