امین کشاورز

خاک از قدیمی ترین و پیچیده ترین مصالح مهندسی مورداستفاده بشر میباشد. با رشد سریع صنعت و افزایش جمعیت نیاز به خاکبرداری در مناطق شهری، جادهای و ساحلی سبب به وجود آمدن دیوارهای قائم شده است. بررسی پایداری گود از جمله مسایل مهم در مهندسی عمران محسوب میشود، همچنین وجود آب درون ساختار خاک به عنوان یک عامل مخرب در مکانیک خاک شناخته میشود که باعث افزایش پتانسیل گسیختگی و وارد شدن خسارتهای جبران ناپذیری شده است. دیوارهای حایل از پرکاربردترین سازه های نگهبان مورد استفاده برای جداره گود میباشند که توجه کافی به تأثیر تراوش آب بر پایداری این دیوارها نشده است. در این پژوهش از آمیختگی دو روش دیفرانسیل کوادریچر و خطوط مشخصه های تنش با در نظر گرفتن شرایط مرزی جهت ارزیابی پایداری و تحلیل عددی دیوار حایل صلب با خاک سازگار، بهره گرفته شده است. روش دیفرانسیل کوادریچر برای محاسبه تراوش آب و روش مشخصه ها جهت حل میدان تنش خاک برای حالت کرنش مسطح و تقارن محوری، با کد نویسی در MATLAB استفادهشده است. نتایج به دست آمده حالت خشک و همراه با تراوش نسبت به سایر پژوهشگران مقایسه گردیده است. یافته های پژوهش نشان دهنده ی افزایش پتانسیل گسیختگی و کاهش مقاومت خاک با افزایش تراز آب در بالادست میباشد که در حالت محرک ضریب فشار جانبی خاک به طور قابل ملاحظه ای افزایش و در حالت مقاوم این ضریب کاهش یافته است. حالت کرنش صفحه ای دارای محافظه کاری بیشتری نسبت به حالت تقارن محوری میباشد که ضریب فشار جانبی خاک در حالت محرک تقارن محوری به طور میانگین 4 درصد کمتر و در 3 درصد بیشتر از حالت کرنش مسطح است.