خداداد بحری

داستان لیلی و مجنون یکی از معروف ترین داستان های عاشقانه است. این داستان، سرگذشت دختری است به نام لیلی و پسری به نام قیس از دیار عرب. از قیس دیوان شعری به جای مانده که سراسر آن در مورد عشق آتشین او به لیلی است. داستان فوق از زبان عربی وارد زبان فارسی شده و شاعرانی چند به تاثیر از دیوان قیس منظومه هایی به نام لیلِی و مجنون سروده اند که معروف ترین آن ها منظومه لیلِی و مجنون نظامی گنجه ای است. نویسنده در این مقاله تصویر خَلق و خُلق لیلَی را در دیوان قیس بن ملوّح به روش توصیفی- تحلیلی بررسی کرده است و به این نتایج دست یافته است: قیس (مجنون) بیشتر به توصیف عشق سوزان خود به لیلی پرداخته است؛ از این رو وصف لیلی در دیوان در مقایسه با مجموع ابیات، اندک است. در توصیف محبوب، شاعر بیشتر خصوصیات ظاهری وی را به تصویر کشیده است و خصوصیات اخلاقی او را کمتر نشان داده است. تصاویری که شاعر بکار برده است غالبا به شیو? شعرای جاهلی است هر چند با ابداعات شاعر، بسیاری از تصاویر از روزمرگی و تکراری بودن خارج شده است.