خسرو محمدی

در این تحقیق، یک پلیمر کوئوردیناسیون تک بعدی جدید با فلز جیوه(II) با ترکیب پیریدین-5،2-دی کربوکسیلیک اسید با استفاده از روش هیدروترمال سنتز شد. این ترکیب با استفاده طیف سنجی مادون قرمز، واکاوی عنصری، طیف روزنانس مغناطیسی هسته ای، واکاوی وزن سنجی حرارتی و میکروسکوپ الکترونی روبشی شناسایی شد. ساختارهای این ترکیب به کمک پراش پرتو ایکس و بلور نگاری مشخص شد. همچنین از مطالعات هیرشفیلد و نمودارهای اثرانگشتی برای بررسی برهمکنش های غیرکووالانسی استفاده شد. این ترکیب یک پلیمر کوئوردیناسیون با عدد کوئوردیناسیون 6 می باشد که در سیستم بلوری مونوکلینیک با گروه فضایی P1 متبلور شده است. با بررسی زوایا و طول پیوندهای اطراف اتم مرکزی، شکل هندسی هشت وجهی واپیچیده برای این ترکیب پیشنهاد شده است. برهمکنش های بین مولکولی در این ساختار مورد بررسی قرار گرفته و سهم برهمکنش ها در ساختار اندازه گیری شده است که پیوندهای هیدروژنی و برهمکنش های π-π بین حلقه های آروماتیک در دو مولکول، بیشترین سهم را در میان نیروهای بین مولکولی غیر کوالانسی در ایجاد ساختار ابرمولکولی این ترکیب دارند. رسوب این ترکیب با ریخت نگاری مکعبی و متوسط اندازه ذرات 70-60 نانومتر است.