خسرو محمدی

زمینه: شیمی ابرمولکولی یک رشته نوظهور در شیمی است که با تعداد مجزایی از مولکول ها سر و کار دارد که در آن نیروهای شیمیایی ضعیف مانند بار الکترواستاتیکی، پیوند هیدروژنی و نیروهای وان دروالس به جای نیروهای کووالانسی قوی عمل می کنند. پلیمرهای کوئوردیناسیونی ساختاری از مراکز فلزی مختلف می باشند که لیگاندها به صورت پل و بین فلزهای مرکزی اتصال برقرار می کنند. در عین حال در بسیاری از موارد این نقش اتصال دهندگی به جز لیگاند آلی توسط یون های مخالف متنوع یا مولکول های حلال نیز جبران می شود. از آنجا که هر مرکز فلزی به بیش از یک لیگاند متصل است، آرایشی بی انتها از مراکز فلزی را ایجاد می کنند. پلیمرهای کوئوردیناسیونی متخلخل یک شبکه ی نامحدود و محکم از یون های فلزی به عنوان بست و لیگاندها به عنوان اتصال دهنده متشکل هستند. هدف: سنتز و شناسایی ترکیبات جدید پلیمر کوئوردیناسیون و ابرمولکول و کاربرد این ترکیبات در از بین بردن سلول های سرطانی. روش شناسی: در این تحقیق، یک پلیمر کوئوردیناسیون تک بعدی جدید با فلز جیوه(II) با دو ترکیب پیریدین-5،2-دی کربوکسیلیک اسید(H2L) و 4،2-دی آمینو پیریمیدین(L') ][Hg(HL)Cl2])n([H L') با استفاده از روش هیدروترمال و یک کمپلکس ابرمولکولی جدید جیوه با دو ترکیب پیریدین-5،2-دی کربوکسیلیک اسید(H2L) و 4،2-دی آمینو -6-هیدروکسی پیریمیدین (L'') {[(L)Hg]2(L'')2Hg(H2O)3Cl2}.H2O با استفاده از روش رفلاکس، یک پلیمر کوئوردیناسیونی تک بعدی با فلز جیوه(II) و ترکیب پیریدین-5،2-دی کربوکسیلیک اسید(H2L) ، [Hg(HL)2]n با استفاده از روش سونوشیمی و یک پلیمر کوئوردیناسیونی دو بعدی با فلز روی و ترکیب پیریدین-5،2-دی کربوکسیلیک اسید(H2L) ، [(Zn(L)(H2O)2).(H2O)]n با استفاده از روش هیدروترمال سنتز شدند. این ترکیبات با استفاده طیف سنجی مادون قرمز، واکاوی عنصری، طیف روزنانس مغناطیسی هسته ای، واکاوی وزن سنجی حرارتی و میکروسکوپ الکترونی روبشی شناسایی شدند. ساختارهای این ترکیب ها به کمک پراش پرتو ایکس و بلور نگاری مشخص شدند. همچنین از مطالعات هیرشفیلد و نمودارهای اثرانگشتی برای بررسی برهمکنش های غیرکووالانسی استفاده شد. نتیجه: با توجه به واکاوی های انجام شده و بررسی هایی که روی ترکیب ][Hg(HL)Cl2])n([HL') صورت گرفته است، این ترکیب یک پلیمر کوئوردیناسیون با عدد کوئوردیناسیون 6 می باشد که در سی