مصطفی دهقانی

زمینه و هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه ساده و چندگانه ی اضطراب سازمانی و پارانویای سازمانی با اضطراب فردی و تمایل به انتشار شایعه در کارکنان شرکت فولاد مبارکه اصفهان بود. روش: جامعه آماری پژوهش حاضر، شامل تمامی کارکنان شرکت فولاد مبارکه اصفهان بود. برای انجام این پژوهش تعداد 131 نفر به عنوان نمونه و با استفاده از روش تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش شامل مقیاس تشخیص آسیب های روانی سازمان، پرسشنامه تمایل به انتشار شایعه و مقیاس سلامت روان (GHQ) می باشند. تحقیق حاضر از نوع همبستگی است و داده های آن با استفاده از روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیری تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج پژوهش حاضر بیانگر وجود رابطه ی مثبت معنادار بین اضطراب سازمانی و پارانویای سازمانی با اضطراب فردی و رابطه ی منفی معنادار پارانویید سازمانی و اضطراب فردی با سن افراد بود. همچنین تحلیل رگرسیون با روش سلسله مراتبی نشان داد که متغیرهای پیش بین حدود 78 درصد واریانس تمایل به انتشار شایعه را تبیین می کنند. به علاوه، تحلیل رگرسیون با روش گام به گام نشان داد که از میان متغیرهای پیش بین، به ترتیب اضطراب سازمانی و پارانویای سازمانی پبش بین های مناسبی برای شایعه در سازمان هستند. نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان دهنده این نکته است که اضطراب سازمانی یکی از عوامل خطرساز برای سلامت روانی کارکنان و نیز تعاملات سالم در میان آن هاست و از آنجایی که اضطراب یکی از نشانگان اختلال های روانی می باشد، اتخاذ تدابیری برای کاهش اضطراب مخصوصاً در میان کارکنان جوانتر ضروری به نظر می رسد.