مصطفی دهقانی

مقدمه: خیانت زناشویی یکی از آسیب زاترین پدیده های بین فردی است که نهاد زوج و خانواده را تهدید می کند و در سال های اخیر به یک آسیب اجتماعی بزرگ تبدیل شده است که آسیب های اجتماعی دیگری را به دنبال دارد. بنابراین مداخلات پیشگیرانه مبتنی بر تحقیقات علمی می تواند در کاهش احتمال این معظل بین فردی موثر باشد. هدف: هدف اصلی این پژوهش ایجاد و اعتبارسنجی پروتکل پیشگیری از خیانت زناشویی و افزایش تعهد زناشویی می باشد. روش شناسی: ابتدا مروری عمیق و گسترده بر ادبیات پژوهشی مرتبط با خیانت زناشویی و زوج درمانی با استفاده از روش کیفی به منظور جمع آوری داده های لازم برای تدوین و طراحی پروتکل آموزشی انجام شد. بر اساس داده های استخراج شده، یک پروتکل آموزشی 12 جلسه ای با هدف افزایش آگاهی و آموزش مهارت های فردی و بین فردی طراحی و تدوین شد. برای اعتبارسنجی داخلی و محتوایی پروتکل طراحی شده، از روش دلفی (فراخوانی از خبرگان) استفاده شد. انتخاب خبرگان با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند و 202 نمونه غیرتصادفی در دسترس انجام شد. برای این منظور پرسشنامه محقق ساخته ای که جنبه های مختلف پروتکل طراحی شده را اندازه گیری می کرد به همراه خلاصه ای از پروتکل ایجاد شده که شامل عناوین، اهداف، محتوا و تکالیف هر جلسه آموزشی بود برای خبرگان ارسال شد. داده های به دست آمده از پرسشنامه اعتبارسنجی با استفاده از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و محاسبه نسبت اعتبار محتوا (CVR) و شاخص اعتبار محتوا (CVI) مورد تجزیه و تحلیل کمی قرار گرفت. نتیجه گیری: پروتکل طراحی شده از دیدگاه متخصصان خیانت زناشویی، خانواده درمانگران و زوج درمانگران دارای اعتبار و محتوای درونی بود. بر اساس نتایج به دست آمده می توان نتیجه گرفت که این پروتکل آموزشی برای آموزش و ارتقای مهارت های همسران در شرف ازدواج می تواند مفید بوده و از اعتبار محتوایی لازم از سوی صاحب نظران برخوردار باشد.