مصطفی دهقانی

زمینه: در سال های اخیر، شیوع درماندگی روانشناختی به ویژه اضطراب و افسردگی و همینطور افزایش فرسودگی زناشویی و درگیر کردن تعداد زیادی از زوج ها، باعث شده است که محققان زیادی به دنبال عوامل تعیین کننده آن باشند. هدف: هدف از این پژوهش پیش بینی فرسودگی زناشویی و درماندگی روانشناختی بر اساس ذهن آگاهی رابطه، پرخاشگری ارتباطی پنهان، و کیفیت مراقبت گری با واسطه گری حس انسجام در زوجین بود. روش‏شناسی: پژوهش حاضر بر اساس هدف از نوع کاربردی و از نظر نحوه گردآوری اطلاعات، توصیفی از نوع همبستگی و همچنین از نوع مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه ی آماری این پژوهش شامل زنان و مردان متاهل شهر بوشهر در سال1402 -1403 بودند که از بین آن ها 380 نفر به صورت در دسترس انتخاب شدند. روش و ابزار گردآوری اطلاعات نیز از طریق پرسشنامه انجام گرفت. یافته‏ها: تحلیل ها نشان داد که کیفیت مراقبت گری، درماندگی روانشناختی را پیش بینی می کند (006/0=P) در حالی که سهم متوسطی در این پیش بینی دارد (37/0-=(β. پرخاشگری ارتباطی پنهان نیز، فرسودگی زناشویی را پیش بینی می کند (000/0=P) و سهم این پیش بینی بالا است (07/1=(β. همچنین پرخاشگری ارتباطی پنهان، درماندگی روانشناختی را پیش بینی می کند (000/0=P) و سهم این پیش بینی بالا است (72/0=(β. پرخاشگری ارتباطی پنهان، حس انسجام را نیز پیش بینی می کند (009/0=P) و سهم این پیش بینی متوسط است (62/0-=(β. حس انسجام، درماندگی روانشناختی را پیش بینی می-کند (002/0=P) و سهم این پیش بینی متوسط است (37/0-=(β. در ارتباط با فرضیه های میانجی نیز مشخص شد که پرخاشگری ارتباطی پنهان قادر به پیش فرسودگی زناشویی و درماندگی روانشناختی با واسطه گری حس انسجام می باشد. نتیجه‏گیری: نتایج نشان داد که پرخاشگری ارتباطی پنهان قادر به پیش فرسودگی زناشویی و درماندگی روانشناختی به تنهایی و با واسطه گری حس انسجام می باشد. کیفیت مراقبت گری و حس انسجام نیز، درماندگی روانشناختی را پیش بینی می کنند.