مهدی محمدی

در این تحقیق ترکیب و فراوانی فیتوپلانکتون ها و زئوپلانکتون ها در استخرهای خاکی میگوی پاسفید (Litopenaeus vannamei) در دلوار، بوشهر بررسی گردید. در طی دوره پرورش دامنه تغییرات دما و شوری آب، اکسیژن محلول و شفافیت آب به ترتیب 32-24 درجه سانتی گراد، 50-45 گرم در لیتر، 5.5-3.5 میلی گرم در لیتر و 140-60 سانتی متر بود. جنس های غالب از جامعه فیتوپلانکتون ها شامل Navicula، Cosinodiscus، Nitzchia، Rhizosolenia و Pleurosigma از دیاتوم ها، جنس های Peridinium، Ceratium از دینوفلاژلاته ها، جنس Oscillatoria از سیانوفیت ها، و جنس Nannochloropsis از کلروفیتا بودند. تحقیقات روی زئوپلانکتون ها نشان داد که جامعه آنها عمدتا شامل پاروپایان، روتیفرها، لارو پرتاران، sergestid و لاروهای سخت پوستان بود. پاروپایان فراوان ترین اجتماع زئوپلانکتونی بودند و دامنه فراوانی Calanoidae، Cyclopoidae و Harpacticoidae به ترتیب 17-3، 5-0.2، 0-1 فرد در لیتر بود. از کالانئیده ها Acartia و Centropage و از سیکلوپئیده ها Oithona غالب بودند و تنها گونه هارپکتیکوئیده ازجنس Euterpina بود. فراوانی پاروپایان وکل زئوپلانکتون ها در دوره پرورش L. vannamei تفاوت های معنی داری داشت. ضرایب همبستگی پیرسون نشان داد که فراوانی کالانئیده با اکسیژن محلول (r=-0.43) و شوری آب (r=-0.54) دارای همبستگی معنی دار است و فراوانی سیکلوپئیده ها با دمای آب (r=0.38) و pH (r=0.32)دارای همبستگی معنی دار بود. به طور کلی فراوانی کل زئوپلانکتون ها با اکسیژن محلول (r=-0.39) و pH (r=0.37)همبستگی معنی داری نشان داد. نتایج آنالیز عوامل اصلی (PCA) نشان داد که فراوانی روتیفرها، pH و کل زئوپلانکتون ها به عنوان اولین عامل و شوری و اکسیژن محلول به عنوان دومین عامل می تواند در توجیه بیشترین تغییرات جامعه زئوپلانکتون ها در استخرهای میگوی پاسفید استفاده شود.