محمدجواد پورعابد

وقتی در میان یک ملت که ظلم ظالمان، ستم ستمگران و استعمار استعمارگران به اوج خود می رسد و جایگاه آزادگان نمایان می گردد و حبّ وطن در درون آنها به جوش می آید و برای نجات خود و مبارزه با نابرابری ها و بی عدالتی ها از خود مقاومت و پایداری نشان می دهند، شاعران نیز در دفاع از کیان خود بی نقش و بی-تاثیر نمی مانند. شاعران مقاومت، مبارزات و رشادت ها را در اشعار خود ترسیم می کنند و این خود دور نمایی از شعر مقاومت عربی از گذشته تا عصر حاضر است که در دوره های مختلف، جلوة خاصی از خود نشان داده است. جلوه های مقاومت و پایداری، از موضوعات مهم اشعار حماسی و عربی است که برخی از شاعران، هر کدام به نحوی بیشتر از دیگری در آن وادی قدم گذاشته و برای بیان آن درخشنده تر از بقیه ظاهر شده است، شاعر مبارز و معاصر عراقی «قاسم والی» که در این تحقیق به قلم ما درآمده، از زمرة این شاعرانی است که هم مظلومیت زمان حاضر سرزمین عراق و هم گذشتة تلخ آن را بیان می کند و از حزن و اندوه، سختی ها و دردمندی های موجود، اشعارش را می سراید و برای نجات سرزمین خود و امید به آینده در راستای حبّ وطن و ایمان، نجات قومیت و فرهنگ خود، جلوه های پایداری و مقاومت را با اسلوبی دقیق و زیبا، قلب ها را مورد خطاب قرار می دهد. سلاح شعر، بسیار برّنده و تاثیر گذار است که همة دلها را به یک سو جمع نموده و آن را برای دفاع از سرزمین خود، در یک مسیر مشخص هدایت می کند و عواطف و احساسات را برمی-انگیزد تا ارزش و جایگاه دفاع و مقاومت را در درون آنان چند برابر نماید.