محمد جواد صابر

تکنولوژی NOMA ، قابلیتهایی از قبیل تعداد اتصال خیلی زیاد، بهرهوری طیفی بالا، تاخیر دسترسی کم و ... را در اختیار کاربر قرار میدهد. ولی این تکنولوژی در کنار مزایایی که ذکر شد پیچیدگی گیرنده را افزایش میدهد. به طور کلی NOMA ، در دو حوزه کدینگ و توان کار میکند. حوزه کدینگ خود به زیر مجموعههایی از قبیل LDS ، SCMA ، LPMA ، PDMA تقسیم میشود. عمده فعالیتهای انجام شده در حوزه NOMA ، در زمینه کاهش پیچیدگی در گیرنده و کاهش نرخ خطا در گیرنده میباشد. در این پایاننامه سیستم LDS-NOMA کد شده را شبیهسازی میکنیم و اثر طول کد و تکرار تبادل اطلاعات بین دیکدر و دمدلاتور را در منحنی- های خطا در کانال رایلی بررسی میکنیم. در اینجا علاوه بر استفاده از آشکارسازی مکرر ( itterative ( در دمدلاتور LDS ، از تبادل اطلاعات مکرر بین دیکدر و دمدلاتور هم استفاده میکنیم. شبیهسازیها نشان میدهد تکرار تبادل اطلاعات بین دیکدر و دمدلاتور منحنیهای خطا را بدتر میکند، همچنین افزایش طول کد نیز به بدتر شدن منحنی خطا منجر میشود. این رفتار را میتوان به این صورت توجیه کرد که در کانال AWGN )گوسی( رابطه احتمال خطا با فاصله دو سیگنال یک رابطه نمایی میباشد و در نتیجه با چند برابر شدن فاصله خطا به شدت کاهش مییابد در حالیکه در کانال رایلی رابطه احتمال خطا و فاصله دو سیگنال یک رابطه کسری میباشد و با چند برابر شدن فاصله روند کاهش خطا کمتر از کانال گوسی است. حال اگر ما سیستم کد شده را در نظر بگیریم که در همسایگی هر کلمه کد چندین کلمه کد وجود دارد و 𝑁 را تعداد کدهایی معرفی کنیم که با کد مدنظر کمترین فاصله را داراست، در اینصورت با توجه به روابط احتمال خطا در کانال گوسی و رایلی، با افزایش طول کد و در نتیجه افزایش 𝑁 ، در کانال گوسی میزان خطا کاهش مییابد ولی در کانال رایلی میزان خطا افزایش مییابد.