سید محمد موسوی

به طور کلی با تغییرات روزافزون جهان و ظهور نیازهای جدید دانش آموزان، محیط های آموزشی نیازمند راهکارهایی مناسب جهت پاسخگویی به خواسته های این قشر می باشند. طراحی معماری به عنوان یکی از اصلی ترین پارامترهای موثر در محیط، باید بتواند با ارائه الگوها و راهکارهای جدید پاسخگوی شرایط جدید باشد. در چند سال اخیر با شیوع ویروس کووید-19 در سرتاسر جهان، شاهد تغییر اساسی در سبک زندگی مردم هستیم. بنابراین، فضاهای انعطاف پذیر، بویژه در دوران پاندمی کرونا، می توانند پاسخگویی به نیازهای متنوع کاربران خود باشند. هدف اصلی این پژوهش، ارائه الگوهای مناسب برای طراحی فضاهای آموزشی انعطاف پذیر در دوران پسا کرونا می باشد. در این پژوهش با روش تحلیلی _توصیفی اطلاعات مورد نیاز از طریق منابع کتابخانه ای به دست آمده و در پایان الگوهای انعطاف پذیری معرفی شده اند. این الگوهای پیشنهادی مانند: طراحی فضاهای شناور، طراحی مدولار، منطقه بندی فضایی، طراحی فضاهای مشترک، استفاده از درها و دیوارهای متحرک، می توانند راهکارهای مناسبی برای طراحی انعطاف پذیر و توانایی محیط در مواجه با نیازهای جدید کاربران خود در دوران پساکرونا ارائه دهند.