محمود نفیسی بهابادی

سابقه و هدف: با آگاهی از محتویات مفیدی که محققان برای چای سبز قائل هستند و وجود باکتری ویبریو هاروی در مزارع میگو و اهمیت درمان آن، در این مطالعه اثر عصاره آبی والکلی چای سبز در پیشگیری از ویبریوزیس و بار باکتریایی آب محل پرورش میگوی سفید غربی بررسی شد. روش بررسی: در این مطالعه، پس از تهیه عصاره چای سبز، تاثیر آن بر روی باکتری به روش انتشار ماده از طریق چاهک در آگار و انتشار دیسک بررسی شد، سپس قابلیت مهار باکتری توسط عصاره چای سبز در شرایط درون تن با تعیین حداقل غلظت بازدارندگی و حداقل غلظت باکتری مشخص شد و فلزات عصاره با استفاده از دستگاه ICP-OES بدست آمد. برای بررسی قابلیت مهار ویبریوزیس توسط عصاره چای سبز در میگو در شرایط درون تن، بعد از گذشت 48 ساعت از غوطه وری میگو در باکتری ویبریو هاروی عصاره چای سبز لئوفلیزه در دوزهای ppm 2، 4 و 8 عصاره چای سبز به میگوها اضافه شد.2، 6، 12، 18، 24، 48 ساعت بعد از اضافه کردن عصاره چای سبز کشت ویبریو از آب تهیه کرده و تعداد کل باکتری ها در آنها سنجیده شد.بعد از گذشت 48 ساعت، تعویض آب صورت گرفت. میگوها روزانه به مدت 14 روز از نظر تغییر در رفتار و در الگوهای تغذیه، تفاوت در میزان مرگ و میر مورد بررسی قرار گرفت. نتیجه گیری: مطالعه حاضر اثر مهار کنندگی عصاره های چای از رشد باکتری ویبریو هاروی را ثابت می کرد و کاربرد عصاره چای سبز باعث مهار رشد و ممانعت از فعالیت و تولید باکتری مورد مطالعه در شرایط درون تن و برون تن شد.